اثر تمرین مقاومتی با زمان بندی خطی و غیرخطی بر برخی شاخص های عملکردی کلیه در زنان با چاقی شکمی

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر 12 هفته تمرین مقاومتی با زمان بندی خطی و غیرخطی بر کراتینین سرم، میزان فیلتراسیون گلومرولی(GFR) و برداشت کراتینین در زنان با چاقی شکمی بود. مواد و روش ها: تعداد 42 زن به صورت تصادفی در گروه های تمرین مقاومتی خطی (15 نفر، سن: 5/5±40/4 سال و اندازه محیط شکم: 6/5±103/6 سانتی متر)، تمرین مقاومتی غیر خطی (15 نفر، سن: 5/9±35/9 و اندازه محیط شکم: 5/8±99/4) و گروه کنترل (12 نفر، سن: 6/9±38/3 و اندازه محیط شکم: 5/7±97/4) در این مطالعه شرکت کردند. برنامه تمرین مقاومتی در هر گروه شامل 21 هفته و سه جلسه در هفته بود که با زمان بندی متفاوت)خطی و غیرخطی( اجرا شد. پیش و پس از 21 هفته تمرین، نمونه خون در حالت ناشتا برای اندازه گیری سطح سرمی کراتینین ازآزمودنی ها گرفته شد. مقادیر GFR و برداشت کراتینین نیز با استفاده از دستگاه بیوایمپدانس در این مراحل برآورد شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد میزان برداشت کراتینین در گروه های مقاومتی خطی (P=0.048) و خیط خطی (p=0.011) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت. در مقایسه با گروه کنترل، تمرین مقاومتی غیرخطی سبب افزایش معناداری (P=0.013) در میزان GFR شد، اما این افزایش در گروه مقاومتی خطی به سطح معناداری نرسید (P=0.089). تمرین های مقاومتی خطی و غیرخطی به طور مشابه و معناداری منجر به کاهش غلظت کراتینین سرم شدند.بحث و نتیجه گیری: دو مدل زمان بندی تمرین مقاومتی در کاهش غلظت کراتینین خون اثرات یکسانی داشتند، در حالی که به نظر می رسدمدل غیرخطی در افزایش GFR اثرات موثرتری داشته است.

Keywords:

تمرین قدرتی , زمان بندی غیرخطی , عملکرد کلیوی , چاقی