زهرا موسی زاده - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران
محمود نیک سرشت - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران
عبدالحسین طاهری کلانی - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثر 12 هفته تمرین مقاومتی با زمان بندی خطی و غیرخطی بر کراتینین سرم، میزان فیلتراسیون گلومرولی(GFR) و برداشت کراتینین در زنان با چاقی شکمی بود. مواد و روش ها: تعداد 42 زن به صورت تصادفی در گروه های تمرین مقاومتی خطی (15 نفر، سن: 5/5±40/4 سال و اندازه محیط شکم: 6/5±103/6 سانتی متر)، تمرین مقاومتی غیر خطی (15 نفر، سن: 5/9±35/9 و اندازه محیط شکم: 5/8±99/4) و گروه کنترل (12 نفر، سن: 6/9±38/3 و اندازه محیط شکم: 5/7±97/4) در این مطالعه شرکت کردند. برنامه تمرین مقاومتی در هر گروه شامل 21 هفته و سه جلسه در هفته بود که با زمان بندی متفاوت)خطی و غیرخطی( اجرا شد. پیش و پس از 21 هفته تمرین، نمونه خون در حالت ناشتا برای اندازه گیری سطح سرمی کراتینین ازآزمودنی ها گرفته شد. مقادیر GFR و برداشت کراتینین نیز با استفاده از دستگاه بیوایمپدانس در این مراحل برآورد شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد میزان برداشت کراتینین در گروه های مقاومتی خطی (P=0.048) و خیط خطی (p=0.011) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت. در مقایسه با گروه کنترل، تمرین مقاومتی غیرخطی سبب افزایش معناداری (P=0.013) در میزان GFR شد، اما این افزایش در گروه مقاومتی خطی به سطح معناداری نرسید (P=0.089). تمرین های مقاومتی خطی و غیرخطی به طور مشابه و معناداری منجر به کاهش غلظت کراتینین سرم شدند.بحث و نتیجه گیری: دو مدل زمان بندی تمرین مقاومتی در کاهش غلظت کراتینین خون اثرات یکسانی داشتند، در حالی که به نظر می رسدمدل غیرخطی در افزایش GFR اثرات موثرتری داشته است.

تمرین قدرتی، زمان بندی غیرخطی، عملکرد کلیوی، چاقی