بررسی مقاومت زنبور تریکوگراما در برابر دزهای متفاوت سم تبوفنوزاید (میمیک) به منظور استفاده تلفیقی از روش های طبیعی و شیمیایی با هدف دفع آفات

یکی از مهمترین و موثرترین ابزارهای طبیعی دفع آفات نباتی، استفاده از زنبورهای خانواده تریکوگراما است. زنبورهای خانواده تریکوگراما با داشتن بیش از 800 گونه توصیف شده، مهمترین گروه از پارازیتوئیدهای تخم بشمار میروند و بدلیل آنکه آفات را پیش از شروع تغذیه و در مراحل ابتدایی زندگی از بین می برند، از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. علیرغم مزایای این نوع زنبورها در از بین بردن آفات، نمی توان کاملا به آنها در انجام موثر این امر تکیه کرد. به همین منظور سموم حشره کش در موازی با آنها استفاده می گردد. استفاده از این سموم بر حیات این زنبورها اثرگذار است. درنتیجه توجه به بررسی سموم دفع آفات بر این نوع زنبورها بسیار با اهمیت است. یکی از سموم موثر در دفع آفات، سم تبوفنوزاید (میمیک) ساخته شرکتی ژاپنی بانام نیپون سودا می باشد. به دلیل اهمیت حفظ سلامتی زنبور تریکوگراما در استفاده همزمان این نوع زنبور و سم میمیک به منظور حداکثر اثرگذاری برروند دفع آفات، این مقاله اثرپذیری این نوع زنبورها از سم میمک را در محیط آزمایشگاهی بررسی و تحلیل نموده است. درواقع تاثیر پنج غلظت متفاوت ( 0/1 ، 0/2 ، 0/4 ، 0/7 و 1/5 میلی لیتر بر لیتر) در سه سیکل زمانی ( 12 ، 24 و 48 ساعت) بررسی شده است. نتایج حاصل از آزمایشات، نشان دهنده مقاومت زنبور تریکوگراما دربرابر اثر سم میمیک با غلظت پایین می باشد. ولی استفاده از این نوع سم در غلظت بالا یعنی میزان 1/5 میلی لیتر بر لیتر، باعث افزایش مرگ و میر این نوع زنبورها می شود. به گونه ای که میزان میانگین مرگ و میر زنبورها در این غلظت برای ساعات 12 ، 24 و 48 به ترتیب 13/33 ، 21/67 و 31/67 درصد می باشند. باز به نسبت آفات، مرگ و میر پایین است. این نوع زنبورها، مقاومت بالایی نسبت به سم دارند.

Keywords:

زنبور تریکوگراما , سم تبوفنوزاید (میمیک) , دزهای کشنده و زیرکشنده