تاثیر پیش تیمار مغناطیسی بذور با مغناطیس و قارچ میکوریزی بر رشد و عملکرد و جذب آلاینده های مهم خاک منطقه ملکان در آفتابگردان

این بررسی نیز تاثیر تیمار بذور آفتابگردان با مغناطیس (عدم اعمال تیمار بذور با مغناطیس، تیمار بذور با مغناطیس به مدت 20 دقیقه و تیمار بذور با مغناطیس به مدت 40 دقیقه) و میکروریز (عدم اعمال تیمار میکروریز، Rhizophagus، irregularis، Funneliformis mosseae، Glomus hoei و اعمال هر سه گونه میکروریزی) بر رشد، عملکرد دانه روغن و میزان جذب آلاینده های کادمیم و سرب بود. این آزمایش در سه تکرار، به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. براساس نتایج حاصل از این بررسی هر دو تیمار مغناطیسی بذور افزایش معنی دار و مشابهی را از نظر آماری در عملکرد روغن باعث شد و این صفت را به ترتیب 60/3 و 79/2 درصد افزایش داد. این افزایش ناشی از افزایش هر دو جز عملکرد روغن درصد روغن و عملکرد دانه بود. در بین تیمارهای میکروریزی تنها Rhizophagus irregularis و Funneliformis mosseae افزایش معنی داری را در عملکرد روغن باعث شد. تیمار مغناطیسی محتوای سرب و کادمیم اندام هوایی آفتابگردان را تا 24/3 و 22/3 درصد و تیمار کود میکوریزی محتوای سرب اندام هوایی آفتابگردان را تا 20/6 درصد کاهش داد . در کل با توجه به نتایج حاصل تیمار مغناطیسی بذور به مدت 20 یا 40 دقیقه و Rhizophagus irregularis و Funneliformis mosseae می تواند باعث بهبود رشد و عملکرد آفتابگردان در شرایط منطقه ای شود.

Keywords:

آفتابگردان , میکروریز , مغناطیس , آلاینده