برنامه ریزی گردشگری شهری در راستای درآمدزایی پایدار شهرداری ها

برنامه ریزان شهری، توسعه پایدار شهری را چالش فرا روی خود می دانند که لازمه آن داشتن درآمد پایدار است. با توجه به شواهد، درآمد شهرداری ها از منابع ناپایدار است که کوتاه مدت بوده و اثرات منفی دارد، امروزه گردشگری شهری برای بسیاری از مدیران و مسئولان شهری به صورت یک امر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نمادین بسیار با اهمیت درآمده است. گردشگری شهری به نوعی فرایند رقابتی در هر جامعه ای میان کلانشهرهای آن جامعه تبدیل شده که مدیریت وقت شهری آن با ارائه تعاریف، تعیین اهداف، داوری میان گزینه های گوناگون در زمینه سرمایه گذاری و آمایش و ایجاد ساختار مدیریت مناسب و تجاری کردن فرآورده های گردشگری شهری باید سعی کنند، در جهت توسعه پایدار محلی گام موثری بردارند. این منطق بهره برداری از امکانات شهری برای گردشگری شهری تا کنون در ایران به مراتب از کشورهای منطقه و در حال توسعه کمتر بوده است. نواحی شهری به علت دارا بودن جاذبه های فراوان، اغلب از مقاصد مهم گردشگری محسوب می شوند و گردشگری شهری، مسئله مهمی برای مدیریت شهری است توسعه گردشگری شهری، اثرات و پیامدهای اقتصادی، کالبدی و زیست محیطی متفاوتی بر زندگی شهروندان دارد و این موضوع نقش فعالیت های آنها را بر کیفیت مشارکت شان در امور گردشگری پررنگ تر می کند، بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر برنامه ریزی گردشگری شهری در راستای درآمدزایی پایدار شهرداری ها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که شهرداری ها نقش مهمی در معرفی شهرها به عنوان یک جاذبه گردشگری و در نتیجه کسب درآمد پایدار دارند. همچنین با توجه به اینکه از مهمترین منابع درآمدی شهرداری ها می توان به عوارض ساخت و ساز و درآمدهای ناسالمی چون درآمد جرایم شهری و تخلفات ساختمانی و واگذاری مازاد تراکم اشاره کرد که سهم عمده ای از درآمدها را به خود اختصاص داده است بنابراین تمرکز بر منابع درآمدی پایدار می تواند تبعات فوق را کاهش دهد. گردشگری شهری، فرصت بزرگ فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای شهرها می باشد و می تواند در ایجاد نظام درآمدی پایدار سهم عمده ای داشته باشد.

Keywords:

شهرداری ها , گردشگری شهری , اثرات اقتصادی , درآمد پایدار