تهیه نانوکامپوزیت پلی آنیلین/نانوذره نقره جهت استفاده در حسگرهای گازی و مقایسه حساسیت آن با پلی آنیلین خالص

در این مقاله به تهیه نانوکامپوزیت پلی آنیلین حاوی نانوذرات نقره توسط پلیمریزاسیون درجا توسط مونومر آنیلین با آمونیوم پرسولفات و محلول هیدروکلریک اسید و نانوذره نقره پرداخته شد. مورفولوژی نانوکامپوزیت سنتز شده توسط تست FESEM بررسی شد و برای اطمینان از تشکیل نانوکامپوزیت تست های UV-Vis ، FTIR و EDX-MAP مورد استفاده قرار گرفتند. رسانایی نانوکامپوزیت نهیه شده با پلی آنیلین خالص مقایسه شد و حسگری نانوکامپوزیت در برابر گاز آمونیاک نیز مورد بررسی قرار گرفت. یک ساختار بستر پرکننده توسط نمونه ها نشان داده شد. پیک های موجود در 416 در تست UV نشان دهنده حضور نانوذرات نقره در نانوکامپوزیت مذکور بوده است. در مقایسه با پلی آنیلین خالص، این نانوکامپوزیت حسگری پنج برابری را از خود نشان داد.

Keywords:

پلیمرهای رسانا , پلی آنیلین , نانوکامپوزیت , نانوذره نقره , سنسور گازی