اکبر مرادپور سردهایی - گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی، ملارد، ایران
الهام شهبازی - گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

موضوع ایرادات وارد بر دعوی یکی از مباحث مهم دادرسی های مدنی است که در مواد 84 و بعد از قانون آیین دادرسی مدنی کشور ما مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است. از آن جایی که وجود ایراد در دعوی به عنوان یک مسئله شکلی اغلب باعث عدم رسیدگی دادگاه به ماهیت دعوی و در نتیجه جلوگیری از صدور حکم شده و نهایتا چنین پرونده هایی با صدور قرار رد دعوی بایگانی خواهند شد لذا توجه به آن و سعی در طرح دعوی بدون ایراد برای خواهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. براى تحقق عدالت و رعایت بىطرفى قاضى، قانونگذار تمهیدات مختلفى را در قانون آیین دادرسی مدنى پیش بینى ماده 19 دادرسى دادگاه د نموده است. در این زمینه، به عنوان ایراد رد دادرس، حسب بند قانون آیین هاى عمومى و انقلاب در امور مدنى، دادرس نباید سابقا در موضوع دعواى اقامه شده به عنوان دادرس یا داور یا کارشناس یا گواه اظهار نظر کرده باشد، تا بىطرفى قاضىرعایت شده و عدالت حاصل شود .هدف این پژوهش، بررسى شرایط ایراد رد دادرس بر اساس عدم اظهار نظر قبلى دادرس در موضوع دعوى مىباشد که با روش تحلیلى و با استفاده از منابع کتابخانهاى و توجه ویژه به آراء قضایى و نظریات مشورتى اداره حقوقى قوه قضائیه و ...انجام شدهاست. نتایج براى رسیدگى به موضوع دعوى و اظهارنظر قبلى حاصله از این پژوهش عبارتند از: عبارت قانونگذار در خصوص عنوان دادرس داراى ابهام مىباشد و به نظر مىرسد اظهار نظرى مشمول منع است که در موضوع حکمى دعوى اتخاذ شده و موثر در تصمیمگیرى ماهوى باشد. بسیاری از ایرادات به طور پراکنده در مواد مختلف قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی و همچنین سایر قوانین و مقررات وجود دارند که برخی از آنها تا کنون مورد توجه قرار نگرفته اند . علیهذا لازم است که با بررسی قوانین مختلف هر یک از ایرادات موجود مورد شناسایی و بررسی مستقل قرار گرفته و آثار و احکام آنها به طور مفصل بیان شوند.

دادرسی، ایراد، رد، موضوع دعوى