ارائه مدلی برای پیشرفت نوآوری در درس هندسه دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهر زنجان

هدف این پژوهش ارائه مدلی برای پیشرفت نوآوری در درس هندسه دانش آموزان دوره دوم مقطع متوسطه شهر زنجان بود. روش پژوهش ازنظر هدف، بنیادی-کاربردی و ازنظر نوع داده، آمیخته با رویکرد اکتشافی بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد آموزش و پرورش بودند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و اصل اشباع ده نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. بخش دوم از جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر زنجان به تعداد 1865 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و فرمول کوکران 318 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در این پژوهش به منظور گردآوری داده ها از روش کتابخانه ای، مصاحبه نیمه ساختار یافته (بخش کیفی) و پرسشنامه محقق ساخته (بخش کمی) استفاده شد. مصاحبه با خبرگان بیانگر روا بودن مصاحبه بود و به منظور محاسبه پایایی از روش پایایی بین دو کدگذار استفاده شد که نتایج بیانگر پایا و روا بودن مصاحبه بود. همچنین به منظور بررسی روایی پرسشنامه نیز از روایی صوری، محتوا و سازه استفاده شد و به منظور محاسبه پایایی آن نیز از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده های کیفی از طریق تحلیل محتوا (کدگذاری) استفاده شد. در بخش کمی نیز با توجه به سوال هایپژوهش از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودار) و استنباطی (تحلیل عاملی تاییدی، تحلیل عاملی اکتشافی) و با استفاده از نرمافزارهای 8.8 Lisrel-V و 24 Spss-V استفاده شد. نتایج نشان داد مولفه های پیشرفت نوآوری در درس هندسه شامل مولفه های فردی، آموزشی و سازمانی هستند که با توجه به مولفه های پژوهش مدلی ارائه شد که برازش مطلوبی داشت.

Keywords:

پیشرفت نوآوری , درس هندسه , عوامل فردی , عوامل آموزشی , عوامل سازمانی