پیام زنگانه رنجبر - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران،

میزان پیشروی آب شور و وسعت ناحیه انتقالی به عوامل مختلفی بستگی دارد که عبارتند از: تغییرات سطح آب دریا، خصوصیات آبخوان، رژیم هیدرولوژیکی بالادست، برداشت از آبخوان، جزر و مد و نوسانات فصلی آب دریا. در آبخوانهای ساحلی مازندران ماکزیمم طول پیشروی آب شور در شمال آبخوان آمل- بابل رخ داده است. جهت تخمین عمق پیشروی آب شور در سفرههای ساحلی به کمک روش نروفازی با استفاده از داده های ژئوالکتریک آبخوان آمل- بابل مدلی تهیه شد. این مدل این امکان را فراهم می سازد تا با در اختیار داشتن ضریب قابلیت انتقال، دبی در واحد طول ساحل، سطح آب زیرزمینی و ضریب هدایت هیدرولیکی خاک در این آبخوان بتوان عمق تقریبی پیشروی آب شور دریا در سفره ساحلی را محاسبه نمود. در مدل نروفازی به کارگرفته شده جهت تخمین عمق پیشروی آب شور جذر میانگین مربعات خطا برای آموزش شبکه برابر با 8 / 33 متر و برای صحتسنجی برابر با 3 / 32 متر گردید. مقدار R2 برای مدل بدست آمده برابر 97 / 0 بدست آمد.

پیشروی آب شور، آبخوان ساحلی، تخمین موقعیت آب شور، ANFIS