سنتز رزین بنزوکسازین و بررسی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت های اپوکسی-بنزوکسازین-سیلیکا
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 439
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPST-32-5_006
تاریخ نمایه سازی: 17 فروردین 1399
Abstract:
فرضیه: امروزه رزین های گرماسخت از پرکاربردترین رزین های مصرفی در صنایع مختلف از جمله صنایع هوافضا و خودرو هستند. از این میان، رزین های اپوکسی اهمیت ویژه ای دارند. تقویت خواص مکانیکی این رزین به منظور استفاده در کاربردهای ویژه همواره یکی از نیازهای صنعت بوده است. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا با استفاده از رزین بنزوکسازین بر پایه آنیلین و بیس فنول A و(Ba-a) و نانوذرات سیلیکا (Si)، مدول کششی رزین اپوکسی بهبود داده شود.روش ها: بدین منظور با توجه به نبود دسترسی به این رزین و برای دستیابی به توان علمی تولید کامپوزیت های اپوکسی-بنزوکسازین، رزین بنزوکسازین به روش حلالی سنتز و حلال زدایی شد. در ادامه، برای اطمینان از ماهیت ساختاری رزین سنتزشده و بررسی خواص گرمایی آن، از آزمون های طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، رزونانس مغناطیسی هسته پروتون هیدروژن (1HNMR) و گرماسنجی پویشی تفاضلی (DSC) بهره گرفته شد. پس از اطمینان از تولید رزین بنزوکسازین و آشنایی با ویژگی های فرایندی آن آمیزه سازی رزین اپوکسی انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، کامپوزیت اپوکسی-بنزوکسازین (%80:20 وزنی همراه با عامل پخت و شتاب دهنده) (EB-82) می تواند مدول کششی را نسبت به اپوکسی خالص (GPa 3.33) حدود %17 افزایش دهد. با افزایش مقدار رزین بنزوکسازین به %30، خواص مکانیکی تغییری نکرد. بنابراین، از EB-82 برای ساخت سایر کامپوزیت ها استفاده شد. در نانوکامپوزیت های با 2 و %4 وزنی نانوسیلیکا مدول کششی به ترتیب نزدیک به 26 و %51 (4.1 و GPa 1.5) افزایش یافت. این نتایج جالب توجه به برهم کنش خوب میان اجزا و توزیع خوب پرکننده نسبت داده شد.
Keywords:
Authors
مجتبی کاظمی
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری های ساخت، پژوهشکده مهندسی کامپوزیت، صندوق پستی ۱۷۷۴- ۱۵۸۷۵
مهرزاد مرتضایی
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری های ساخت، پژوهشکده مهندسی کامپوزیت، صندوق پستی ۱۷۷۴- ۱۵۸۷۵
ایرج امیری امرایی
تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع دانشگاهی مواد و فناوری های ساخت، پژوهشکده مهندسی کامپوزیت، صندوق پستی ۱۷۷۴- ۱۵۸۷۵
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :