الزامات تغییرات فنی کشتی ها در جهت حفظ محیط زیست دریایی با تاکید بر آلودگی هوا و استفاده از سوخت جایگزین LNG

در سال های اخیر، توسعه اقدامات در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای کشتی، از اولویت های سازمان بین المللیدریانوردی بوده و در سال 2020 کشورهای عضو را ملزم به انجام اقداماتی جهت کاهش انتشار گازهای آلاینده ناشی ازکشتی ها کرده است. حمل و نقل دریایی به مراتب نسبت به سایر روش های حمل و نقل راندمان مصرف انرژی کمتریدارد، اما جوامع شروع به انتقاداتی نسبت به انتشارات گازهای گلخانه ای توسط حمل ونقل دریایی کرده اند. پس از بروزباران های اسیدی در دهه 60 میلادی، کشورهای صنعتی جهان به فکر اصلاح صنعت، متناسب با حفظ محیط زیست افتادندو تلاش های درخوری انجام دادند. کشتیرانی نیز همانند سایر صنایع با تغییر و تحول در راستای حفاظت از محیط زیست وتوسعه پایدار مواجه شد. یکی از راه های پاسخگویی به بحران انتشار آلاینده ها در صنعت کشتیرانی معرفی پروژه کشتیسبز بود. کشتی سبز با توجه به چهار دسته آلودگی کشتی ها در محیط زیست که عبارتند از: آلودگی هوا، آلودگی آب،آلودگی سواحل و سایر آلودگی ها مانند آلودگی صوتی به صورت کاملا خنثی و پیشگیرانه ساخته شده است. طراحیپیشرفته بدنه، تغییرات موتور و سیستم شفت و پروانه به همراه نصب ابزارهای کمک ناوبری مانند؛ بادبان های خورشیدینمونه اولیه کشتی سبز را معرفی نمودند. در این مقاله با استفاده از روش تحقیق مرور نظام مند (سیستماتیک) تغییراتمورد نیاز جهت کاهش آلودگی هوا در موتور، بدنه و سوخت مورد بررسی قرار گرفت است که با توجه به مزیت های استفادهاز سوخت جایگزین، سوخت LNG به طور مفصل تشریح شده است.

Keywords:

کشتیرانی , محیط زیست دریایی , کشتی سبز , جلوگیری از آلودگی , سوخت جایگزین , آلودگی هوا , LNG