بازسازی و بهسازی ترانشه های مسیر متروهای سطحی (رو زمینی) با استفاده از دیوار ژئوگریدی با هدف کاهش نشست (مطالعه موردی)

با افزایش روز افزون جمعیت جهان و عبور از مرزهای دانش و پیشرفت تلاش برای استفاده هرچه بهتر از روش هاینوین افزایش یافته است. بعضی از این روش ها و فعالیت ها باعث تغییر شکل یافتن سطح و وسیعی از زمین، خصوصا درترانشه های سطحی می گردد. در این مقاله به معرفی ژئوگرید، خواص و کاربردهای آنها و روش اجرا در عملیات راه سازیجهت بازسازی، پایدارسازی و مقاوم سازی مسیر در پروژه های مترو به صورت سطحی (روباز) و همچنین مسیر راه آهنمی پردازد. یکی از مشکلات اجرا و بازسازی خطوط متکی بر بسترهای سست، عدم تامین باربری لازم و ایجاد نشست قابلملاحظه در خطوط می باشد. جهت حل عملی این مساله در خطوط ریلی راه حل های متنوعی جهت بازسازی بستر بهصورت مکانیکی و شیمیایی پیشنهاد می گردد که یکی از آنها استفاده از روش ژئوگرید می باشد. آشنایی با این تکنولوژینوین جهت اجرای خاکریزهای حجیم و ارتفاع بلند که امروزه به طور وسیعی در پروژه های عمرانی روز دنیا استفادهمی شود برای مهندسان ایرانی ضروری است. البته کاربرد هر مصالح و روشی منوط به آشنایی کامل با خصوصیات، روشطراحی و اجرا و زمینه های کاربرد آن، مزایا و معایب آن در مقایسه با سایر گزینه های قابل اجرا با توجه به شرایط خاص آنپروژه می باشد. یکی از روش های افزایش ظرفیت باربری و کنترل میزان نشست و تغییر شکل خاک در روسازی راه میباشد که در این مقاله به بررسی موارد استفاده شده ژئوگرید در مسیر اجرای پروژه متروی تهران- پرند جهت بازسازی بهصورت موردی خواهیم پرداخت.

Keywords:

ژئوگرید , بازسازی , بهسازی , مفروی تهران- پرند