پوشش نانو ذرات کامپوزیت مغناطیسی BaFe12O19/ MWCNT در بستر سیلیکونی بر روی پارچه بی بافت برای جذب امواج در محدوده باند X و Ku
Publish place: Advanced materials and technologies، Vol: 8، Issue: 4
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 419
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEMI-8-4_008
تاریخ نمایه سازی: 18 فروردین 1399
Abstract:
در این تحقیق پوشش جاذب امواج رادار شامل نانوذرات کامپوزیتی (BaFe12O19/ MWCNT) سنتز شده به روش سل- ژل احتراقی بر روی پارچه اعمال گردید. نانولوله های کربنی کربوکسیلدار شده به منظور تقویت شدت و افزایش پهنای باند جذبی در رزین سیلیکونی بر روی سطح منسوج چاپ گردیدند. تصاویر میکروسکوپی منسوج پوشش داده شده با نانوذرات کامپوزیتی نشان می دهد پوشش یکنواختی از ذرات بر سطح منسوج تشکیل شده است. بیشینه جذب در نانوذرات BaFe12O19برابر با dB 7- در فرکانس GHz5/9 است. در حالیکه نانوذرات کامپوزیت BaFe12O19/ MWCNT در حدود dB 45/38- در GHz5/10 در ضخامتmm 5/1 با پهنای باند GHz6/2 در باند X میباشد. همچنین اندازهگیری خواص جذبی نشان میدهد که میزان بیشینه جذب برای ضخامت mm 5/1 در مقایسه با ضخامتهای دیگر بیشتر است. علاوه براین در باند ku بیشینه جذب در ضخامت mm5/1 برابر dB 31.[W11] 38- در فرکانسGHz 9/15 با پهنای باند GHz2/3 است. حضور 10% وزنی نانولوله های کربنی با ساختار توخالی نه تنها باعث افزایش خاصیت الکتریکی کامپوزیت گردیده، بلکه از طرفی دیگر باعث افزایش بیشینه جذب و پهنای باند جذبی شده است. در پارچه پوشش داده شده با نانو ذرات حداکثر جذب dB 3.5 - در GHz7/9 و برای نانو ذرات کامپوزیت dB 17.8 - درGHz 8/9 با پهنای باندGHz 8/1 جذب بیش از dB10 در باند X جذب داشته است. در باند Ku در پارچه پوشش داده شده با نانو ذرات، حداکثر جذب dB 2.4 - درGHz 6/17 و برای نانو ذرات کامپوزیت در حدود dB 17.6 - در GHz7/16 با پهنای باندGHz 2/2 جذب بیش از dB10 حداکثر جذب دارد. نتایج نشان می دهد نمونه پوشش داده شده با نانو ذرات کامپوزیت در دو باند X و Ku دارای بیشینه جذب قابل قبول بالای 90% بوده و قابلیت جذب امواج به دلیل وجود کربن در ساختار نانو ذرات کامپوزیتی افزایش پیداکرده است .
[W11]اعشار
Authors
آرزو افضلی
دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
وحید متقی طلب
دانشکده فنی دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
سید سلمان افقهی
دانشگاه امام حسین، تهران، ایران.
مجتبی جعفریان
دانشگاه ازاد اسلامی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :