بررسی دیدگاه های ساختارگراها و نو-لیبرالها در مورد رشد اقتصادی

رشد اقتصادی به تعبیر ساده عبارت است از افزایش تولید یک کشور در یک سال خاص در مقایسه با مقدار آن در سال پایه. در سطح کلان،افزابش تولید ناخالص ملی یا تولید ناخالص داخلی در سال مورد بحث به نسبت مفدار آن در یک سال پایه،رشد اقتصادی محسوب می شود.علت اینکه برای محاسبه رشد اقتصادی، از قیمتهای سال پایه استفاده می شود آن است که افزایش محاسبه شده در تولید ناخالص ملی، ناشی از افزایش میزان تولیدات باشد و تآثیر افزایش فیمتها (تورم) حذف گردد.در این مقاله به بررسی دیدگاه های ساختارگراها و نو-لیبرالها،نظراتشون در مورد دولت و نوع عملکرد دولت و مطالعات نظریه پردازان ساختارگرا و نو-لیبرال در مورد رشد کشورهایی همچون کره ی جنوبی و برزیل طی دهه ی 1960 م، و مطالعات بانک جهانی در مورد رشد، سرمایه گذاری و صنعتی شدن در سال 1980 م ، کشورهایی با درآمد پایین و درآمدمتوسط که سهم صنعت را در آنها مورد بررسی قرار می دهد و یکی از مهم ترین این مطالعات که 41 کشور را تحت پوشش قرارداد به وسیله بانک جهانی انجام شد و در گزارش توسعه جهانی برای سال 1987م ارائه شد، که کشورها را بر طبق جهت گیریشان به سمت خارج و یا به سمت داخل، در دو دوره ی 1963-73 و1973-85 طبقه بندی شدند مورد مطالعه قرار داد وتحلیل هایی نیز برای آنها ارائه شده است.

Keywords:

رشد اقتصادی , حمایت دولت , نقد حمایت دولت , تحریف قیمتها , صنعتی شدن.