طراحی الگوی پرورش کارآفرینان جوان در دبیرستان های تهران

هدف از پژوهش حاضر، تدوین و اعتباریابی الگوی پرورش کارآفرینان جوان برای دانش آموزان دوره متوسطه دوم بودهاست. پژوهش حاضر، رویکردی کیفی اتخاذ نموده است. جهت گردآوری داده های پژوهش، 18 مصاحبه با خبرگان حوزهآموزش کارآفرینی انجام شد. پروتکل مصاحبه، هم از نظر روایی صوری محتوی و هم از دیدگاه پایایی بر اساس توافقبین دو کدگذار مورد تایید بود. داده های گردآوری شده با رویکرد نظریه داده بنیاد و سه مرحله کدگذاری رایج در اینرویکرد (کدگذاری باز، محوری و انتخابی) مورد تحلیل قرار گرفت و مدل نهایی پژوهش حاصل گردید. همچنین جهتاعتباریابی مدل از رویکرد توافق بین دو خبره استفاده شد و در نهایت با مدل اولیه ی ترسیم شده بر اساس نتایج اینپژوهش به جهت اعتبار سنجی مدل و بهبود احتمالی آن، خدمت تعدادی از اساتید و صاحبنظران حوزهی آموزشکارآفرینی که قبلا با آنها مصاحبه شده بود، ارایه گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد، به منظور پرورش کارآفرینانجوان باید رویکردی جامع و شایسته محور جهت تقویت روحیه کارآفرینی در بین دانشآموزان اتخاذ نمود و عوامل بیروناز مدارس و درون مدارس، شرایط زمینه ای در کنار عوامل مداخله گر بر راهبردهای پرورش کارآفرینان جوان اثر می گذارندو در صورت محقق شدن چنین رویکردی به پرورش دانش آموزان پیامدهایی همانند پرورش شایستگی های کارآفرینانههمانند نگرش کارآفرینانه و مهارتهای کسب و کار و از سوی دیگر پرورش قصد کارآفرینانه حاصل می گردند.

Keywords:

کارآفرینی , پرورش کارآفرین , کارآفرینان جوان , الگوی پرورش کارآفرینی