معصومه مومنی - دانشجوی دکترای مدیریت گردشگری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
سید سعید هاشمی - دانشیار دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران

بناهای تاریخی در عین حال که سند گویای تمدن کهن به حساب می آیند جلوه گاه ارزش های دیرین اند که انتقال پیام فرهنگ و تمدن میان نسل ها هستند ماست. حفظ و احیای آن ها می تواند منبع فرهنگی و اجتماعی گران بهایی برای نسل های آینده باشند. این امانات ترکیبی از دانش، هنر، هویت و تجربه اند و قابلیت احیا و تغییر کاربری در راستای توسعه پایدار دارند. چنانچه حلقه اتصال بین مالک، شهرداری، میراث فرهنگی و سرمایه گذاران بخش خصوصی به صورتی منسجم ایجاد شود و گام هایی سازنده در این راستا برداشته شود حفظ آن به عنوان یک مولفه فرهنگی، دغدغه مسئولان و مردم خواهد شد و کمتر شاهد تخریب این داشته های گران بها خواهیم بود. استفاده فرهنگی و اقتصادی موثر از این میراث تاریخی و فرهنگی و توجه به صنعت گردشگری به منزله فرصتی برای توسعه اقتصادی است. ازجمله مهم ترین این رویکردها بازآفرینی و احیا و مرمت است که رویکردی ست جامع و یکپارچه و دیدی کلی دارد. خیابان شریعتی شهر همدان موضوع پژوهش ما بوده است که با دارا بودن بناهای تاریخی ارزشمند و قرار گیری در رینگ اول مستعد بازآفرینی و احیا می باشد. در این پژوهش محوریت بناهای تاریخی با رویکرد احیا و به سازی خیابان و ایجاد یک مسیر فرهنگی- گردشگری است که با روش توصیفی انجام شده و جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی به بررسی منطقه پرداخته و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک swot است.

احیا, بناهای تاریخی, گردشگری فرهنگی, توسعه شهری و گردشگری