نقش خشکی در تغییر برخی از ویژگی های مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی پایه های مرکبات

آب، عامل اصلی فعالیت های کشاورزی است و حدود 70 درصد آب مصرفی جهان به آبیاری اختصاص دارد. این پژوهش به­منظور بررسی واکنش مرکبات به خشکی، به­صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و دو دانهال در هر واحد آزمایشی انجام شد. فاکتورها شامل پایه های مختلف مرکبات در 10 سطح (نارنج، پونسیروس، ترویرسیترنج، مکزیکن لایم، سیتروملو، راف لمون، بکرایی، ماکروفیلا، کلئوپاترا ماندارین و شانگشا) و آبیاری در دو سطح شامل آبیاری بهینه (حفظ رطوبت بستر در حد ظرفیت گلدانی) و تنش شدید (قطع آبیاری) بودند. نتایج نشان داد در اثر خشکی، درصد نشت یونی در تمامی پایه های مورد بررسی و نسبت وزن خشک ریشه به شاخه در پایه های پونسیروس، ماکروفیلا و بکرایی افزایش و محتوی نسبی آب برگ در همه پایه ها، وزن تر برگ در نارنج، وزن تر ساقه در سیتروملو، وزن تر ریشه در ترویرسیترنج، نارنج، سیتروملو و ماکروفیلا، وزن تر شاخه در نارنج و سیتروملو، وزن تر کل در نارنج، سیتروملو و ماکروفیلا، نسبت وزن تر ریشه به شاخه در ترویرسیترنج، سیتروملو، ماکروفیلا و کلئوپاتراماندارین کاهش یافت. بنابراین ترویرسیترنج با نشت یونی کم تر، شانگشا با نگهداری بیش تر آب در برگ ها و پونسیروس با وزن خشک ریشه به شاخه بیش تر، تحمل بهتری به خشکی از خود نشان دادند.

Keywords:

تنش کم آبی , محتوی نسبی آب برگ , مرکبات , نشت یونی