الهه فرودی صفات - دانشجوی کارشناسی ارشد، سازه های آبی، بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محمدمهدی احمدی - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ا یران
کورش قادری - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه باهنر کرمان، کرمان، ایران.
سودابه گلستانی کرمانی - دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه باهنر کرمان، کرمان، ایران.

پیش بینی سیلاب یکی از اجزای اصلی مدیریت منابع آب تلقی می شود. به دلیل سیلاب های مخربی که رخ می دهد نیاز به پیش بینی هرچه دقیقتر سیلاب در حوضه های آبریز می باشد. مدل های بارش- رواناب یک ابزار مهم در مدیریت و برنامه ریزی منابع آب و مهندسی رودخانه ها هستند. مدل سازی صحیح حوضه آبریز منجر به افزایش دقت پیش بینی خواهد شد. یکی از این مدل ها، مدل WEAP 21 است؛ که در این تحقیق تاثیر و نحوه بیان آب درون حوضه ای( Inter-Basin Flow )، در این نرم افزار با مدلسازی قسمتی از حوضه رودخانه هلیل بررسی شد. طبق نتایج، R2 در برآورد دبی در حالت اعمال آب درون حوضه ای، بهبود قابل توجهی نسبت به عدم اعمال آب درون حوضه ای داشت؛ خصوصا در برآورد دبی پیک تغییر چشمگیری ایجاد شد که R2 در برآورد دبی پیک ها به ترتیب در ایستگاه های سلطانی و کناروئیه هرکدام از 42 / 0 و 74 / 0 در حالت عدم اعمال آب درون حوضه ای به 98 / 0 و 97 / 0 در حالت اعمال آب درون حوضه ای رسیدند. نتایج نشان دهنده حساسیت زیاد مدل به بیان آب درون حوضه ای است.

بارش- رواناب، پیش بینی دبی، رودخانه، سیلاب، WEAP