سهیلا فرهنگی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان

تحقیقات میان رشته ای نتیجه همکاری دو یا چند رشته دانشگاهی برای حل یک مسأله علمی است که در دوران رواج تخصص گرایی و در عصری که ب ین متخصصان رشته های مختلف فاصله افتاده است، نگاهی وحدت گرایانه به دانش بشری دارد و درصدد ایجاد ارتباط منطقی بین علوم و پاسخگویی به سؤالهایی است که رشته های تخصصی به تنهایی نمی توانند جوابی برای آنها پیدا کنند .این رویکرد به دنبال آسیب شناسی تخصص گرایی محض و آشکار شدن عوارض منفی آن در دهه های اخیر اهمیت خاصی یافته و در مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی جهان مطرح شده است.تحقیقات ادبی نیز همیشه آمیزه ای از روشها و رویکردهای مختلف نظری و عملی بوده و حصرگرایی و بسنده کردن به روش و ابزار و چارچوب نظری یک علم در مطالعات ادبی به بدفهمی ها منجر شده است.دراین مقاله ضمن بررسی زمینه ها و عوام ل گرایش به مطالعات میان رشته ای وبین مبانی این رویکرد، گونه هایی از پژوهشهای بین رشته ای که به نحوی با مطالعات ادبی گره خورده است، معرفی می شود؛از جمله مطالعات فرهنگی، تحلیل گفتمان و نشانه شناسی. همچنین به معرفی نمونه هایی از این گونه ها در عرصه زبان و ادبیات فارسی پرداخته می شود

پژوهش ادبی، میان رشته ای، تحلیل گفتمان، نشانه شناسی،مطالعات فرهنگی،علوم انسانی