پرنیا عاشقی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
محمد تقی درزی - دانشیار، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
محمدرضا حاج سید هادی - دانشیار، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی و زیستی (بیولوژیک) بر عملکرد ماده خشک و کمیت و کیفیت اسانس ریحان سبز، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­ کامل تصادفی انجام گرفت. عامل اول شامل سه سطح 0، 5 و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست و عامل دوم شامل دو حالت تلقیح بذر و بدون تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین بود. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد، بیشترین عملکرد خشک پیکره رویشی (3/2405 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد 5 تن ورمی کمپوست و بیشترین درصد اسانس (48/0%) و عملکرد اسانس (81/9 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد 10 تن ورمی کمپوست به دست آمد. کود زیستی نیتروکسین تاثیر معنی­داری روی عملکرد خشک پیکره رویشی و درصد ژرانیال و درصد کاریوفیلن اکساید در اسانس داشت، به طوری که بیشترین عملکرد پیکره رویشی (2/2181 کیلوگرم در هکتار)، درصد ژرانیال (91/21%) و کاریوفیلن اکساید (25/3%) در اسانس در تیمار کاربرد نیتروکسین (تلقیح با بذر) به دست آمد. همچنین اثر متقابل در بین عامل ها روی عملکرد پیکره رویشی و درصد ژرانیال، کاریوفیلن اکساید و ترانس آلفا برگاموتن در اسانس، معنی دار شد. درمجموع بیشترین عملکردهای پیکره رویشی و اسانس با کاربرد ورمی کمپوست و بیشترین ترکیب های اسانس با کاربرد نیتروکسین به دست آمد.  

ژرانیال, عملکرد, کود زیستی نیتروکسین, ورمی کمپوست