مقایسه عملکرد شیل و میکروسیلیس بر تقویت رفتار مکانیکی رس کائولینیت

در این پژوهش، اثر میکروسیلیس به عنوان یک افزودنی صنعتی فعال و نانوشیل به عنوان یک افزودنی معدنی جهت پایدارسازی خاک رس (کائولینیت) بررسی می شود. برای رسیدن به این هدف، سنگ شیل هیدروکربنی با استفاده از روش مکانیکی توسط دستگاه لس آنجلس آسیاب گردید بطوریکه مقدار قابل توجهی از ذرات آن در مقیاس نانو ریز شد. برای شناخت دقیق تر مواد بکار رفته در این پژوهش، افزودنی های فوق الذکر و کائولینیت بعنوان خاک پایه (نمونه شاهد) تحت آزمایش XRF قرار گرفتند. مقادیر افزودنی 5، 10 و 15 درصد برای نانوشیل و 3 ، 5 و 7 درصد برای میکروسلیس به کائولینیت اضافه شد. آزمایشات حدود آتربرگ، تراکم و چگالی ویژه در حالت با و بدون افزودنی بر روی کائولینیت انجام شد. تمامی نمونه ها پس از عمل آوری در سنین 3، 7 و 28 روز برای تعیین رفتار مکانیکی، تحت آزمایش مقاومت فشاری محصور نشده - تک محوری (UCS) قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که هردو ماده افزودنی موجب افزایش مقاومت فشاری خاک شده اند. درحالیکه، بهترین نتایج مقاومت فشاری پس از افزودن 15 درصد نانوشیل پس از عمل آوری تا سن 28 روز و نیز افزودن 7 درصد میکروسلیس پس از عمل آوری تا سن 28روز به ترتیب مقاومت فشاری خاک را حدودا تا 3/5 و 4/5 برابر افزایش داده اند.

Keywords:

کائولینیت , نانوشیل , میکروسیلیس , مقاومت تک محوری