محمدباقر خرمشاد - دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی
فرزاد سوری - دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

سرمایه اجتماعی از جمله مفاهیمی است که برخلاف بسط چندین دهه آن در محافل آکادمیک جهانی، در محافل داخلی ادبیات منقح و گسترده ای ندارد و به مفهومی چندبعدی تبدیل شده است. مساله مقاله حاضر بررسی وضعیت کمی و کیفی فرآیند جامعه پذیری سیاسی نسل جوان است، بر نسبت میان مفاهیم سرمایه اجتماعی ، جامعه پذیری سیاسی و امر سیاسی متمرکز شده است و از بین نهادهای دولتی متولی جامعه پذیری سیاسی در ایران، نهاد دانشگاه (با تاکید بر دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه های دولتی شهر تهران) را به عنوان مطالعه موردی موضوع بررسی کمی و کیفی قرار داده است. پرسش این است که سرمایه اجتماعی چه تاثیری بر فرآیند جامعه پذیری سیاسی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه های دولتی شهر تهران دارد . با بهره گیری از روش کمی و ابزار پرسش نامه و شیوه نمونه گیری تصادفی ساده یا نامحدود، داده های به دست آمده نشان داد که شاخص های مربوط به متغیرهای اصلی این مقاله بر یک دیگر تاثیرپذیری مثبت داشته و در نتیجه به هر میزان که سطح سرمایه اجتماعی در دانشگاه های دولتی شهر تهران بالاتر باشد، آن دانشگاه ها در تحقق کارویژه جامعه پذیری سیاسی دانشجویان مقطع کارشناسی خود موفق تر خواهند بود. 

سرمایه اجتماعی, جامعه پذیری سیاسی, اعتماد, هنجار, شبکه های اجتماعی