سجاد جلالی - دانشگاه شهید بهشتی
عبدالله رشیدی - دانشگاه شهید بهشتی
جلال الدین شایگان - استاد
مریم میرابی - دانشگاه شهید بهشتی

رایج ترین روش از بین فن آوری های نمک زدایی، روش غشایی است. باوجود کاربرد زیاد روش یادشده، این شیوه دارای ضعف هایی مانند شار محدود و مقاومت کم در برابر کلر است. در این تحقیق، یک راه حل بر پایه استفاده از اکسید گرافن عامل دار شده با تیونیل کلراید(GO-OCl) در ساختار غشای پلی آمیدی پیشنهاد شده است. برای عملی کردن این ایده از یک روش جدید برای بهینه سازی تولید غشای حاوی GO-OCl استفاده شد. در گام اول طراحی آزمایش ها با استفاده از روش طراحی مخلوط حددار (CMD) صورت پذیرفت. براساس آن سیزده ترکیب از سه ماده: تریمیسل کلرید، m-فنیلین دی آمین و GO-COCl انتخاب شد. سپس خصوصیاتی ازجمله دفع نمک، مقاومت در برابر کلر و شار اندازه گیری گردید. با استفاده از روش بهینه سازی چند متغیره با بهینه کردن سه پارامتر یادشده، غلظت بهینه به دست آمد و متعاقبا غشای متناظر با آن ساخته شد. از مقایسه عملکرد غشای بهینه ساخته شده، با غشاء پلی آمیدی، مشخص شد که شار عبوری آب 6/50 درصد افزایش، دفع نمک 3 درصد کاهش و مقاومت در برابر اکسیداسیون کلر91/4 درصد افزایش داشته است.

غشای پلی آمیدی, مقاومت در برابر کلر, افزایش شار