ایمن سازی تردد دانش آموزان با اجرای اقدامات ترافیکی ( مطالعه موردی: بابل)

در این پژوهش ایمنی عبور دانش آموزان از عرض خیابان از طریق کاهش سرعت وسائل نقلیه مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، دو طرح خط کشی به عنوان ابزار ترافیکی در نزدیکی یکی از مدارس شهرستان بابل در استان مازندران اجرا شد. مطالعات قبل و بعد سرعت ها نشان داد که اجرای خط کشی و گذرگاه عبور عابرین در مسیر (طرح اول) منجر به کاهش سرعت میانگین تمامی وسائل نقلیه به میزان 66/3 کیلومتر بر ساعت شده است در حالی که میزان کاهش سرعت میانگین برای طرح دوم (نوشتار پیش آگاهی مدرسه بر روی روسازی) مقدار 26/5 کیلومتر بر ساعت گزارش شده است. میزان کاهش سرعت 85 درصدی تمامی وسائل نقلیه با اجرای طرح اول 36/3 کیلومتر بر ساعت کاهش یافت، اما کاهش 86/6 کیلومتربرساعت برای سرعت 85درصدی وسائل نقلیه پس از اجرای طرح دوم، بیانگر تاثیر بیشتر اجرای این طرح بود. همچنین مقادیر کاهش سرعت ها به تفکیک جنسیت رانندگان متفاوت بود. برای رانندگان مرد، کاهش سرعت متوسط بعد از طرح های اول و دوم به ترتیب برابر است با 97/3 و 27/5 کیلومتر بر ساعت، در حالیکه این مقادیر برای رانندگان زن 78/3 و 21/6 کیلومتر بر ساعت گزارش شد.

Keywords:

ترافیک , سرعت وسائل نقلیه , خط کشی مسیر , ایمنی , مدرسه