آسیب شناسی بافتی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تحت مواجهه عصاره گلرنگ (Carthamus tinctorius)
عنوان مقاله: آسیب شناسی بافتی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تحت مواجهه عصاره گلرنگ (Carthamus tinctorius)
شناسه ملی مقاله: JR_JVR-74-4_007
منتشر شده در شماره 4 دوره 74 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JVR-74-4_007
منتشر شده در شماره 4 دوره 74 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
اشکان زرگری - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، نور، ایران
محمد مازندرانی - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران
سید مرتضی حسینی - سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی (گرگان)، گلستان، ایران
خلاصه مقاله:
اشکان زرگری - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، نور، ایران
محمد مازندرانی - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، ایران
سید مرتضی حسینی - سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آب های داخلی (گرگان)، گلستان، ایران
زمینه مطالعه: گیاه گلرنگ به دلیل داشتن خاصیت آنتیاکسیدانی میتواند در ماهیان مورد استفاده قرار گیرد؛ در بررسی حاضر عوارض جانبی استفاده از تزریق داخل صفاقی عصاره این گیاه در ماهی قزلآلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. هدف: در این مطالعه اثرات تزریق داخل صفاقی عصاره گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius) بر آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و فسفاتاز قلیایی به عنوان شاخص های آسیب بافتی و همچنین مطالعه ی آسیب شناسی بافتهای کبد و کلیه در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفته است. روش کار: پس از تهیه ماهی های قزل آلای رنگینکمان با میانگین وزن 5±100 گرم تهیه و با غلظتهای مختلف عصاره گلرنگ بصورت داخل صفاقی مورد تزرق قرار گرفتند. در این راستا، یک گروه شاهد منفی (بدون تزریق)، یک گروه شاهد مثبت (تزریق با 2/0 میلی لیتر سرم فیزیولوژی) و سه گروه تیمار تجربی به ترتیب با غلظت های 50، 100 و 200 (میلی گرم به ازای کیلو گرم وزن در حجم 2/0 میلی لیتر) تزریق شدند. در روز های سوم، هفتم و دهم بعد از تزریق نمونه برداری از خون جهت جداسازی سرم خون و سنجش فعالیت آنزیم های ASAT، ALAT و ALP انجام گرفت. همچنین نمونه برداری از بافت کبد و کلیه در روز هفتم صورت گرفت. نتایج: با تزریق عصاره گلرنگ فعالیت آنزیم های ASAT، ALAT و ALP در ماهیانی که با عصاره تزریق شدند در مقایسه با گروههای شاهد بطور معنی دار در هر سه دوره نمونه برداری افزایش یافت. در بررسی بافتشناسی نیز، آسیبهای بافتی تیپیک در کبد و کلیه ثبت گردید. نتیجه گیری نهایی: تزریق داخل صفاقی عصاره گلرنگ در دوزههای 200 – 50 میلی گرم بر کیلو گرم وزن موجب بروز آسیب بافتی در اندام های کبد و کلیه می شود، به گونهای که غلظت 200 میلی گرم در لیتر عوارض بافتی شدیدی در بافت های یاد شده به همراه داشت، لذا برخی محدودیتها در استفاده تزریقی این ماده را به عنوان محرک ایمنی یا همیار واکسن باید در نظر گرفته شود.
کلمات کلیدی: گلرنگ, آسیب شناسی بافتی, تزریق داخل صفاقی, کبد, کلیه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1007787/