علی بشیری دزفولی - دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سید مهدی قمصری - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
ایرج نوروزیان - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

زمینه مطالعه: لنگش همواره به عنوان یک معضل جدی در گله گاو شیری مورد توجه بوده است که می تواند سبب کاهش تولید شیر، کاهش نرخ آبستنی و همچنین افزایش حذف زودرس گاو از گله گردد. کوتاهی انگشت و نیز نازکی کف بیشترین نقش را در ایجاد فشار بر روی پاشنه و شیار های  جانبی آن و در نتیجه زخم بافت شاخی ناحیه پاشنه و لنگش دارد. هدف: پژوهش حاضر در راستای نشان دادن همزمانی این دو رخداد، در نسبت های  اپیدمیک در سطح گله است. روش کار: مطالعه حاضر بر روی 110 راس تلیسه تازه زا در سطح گله صورت گرفت. گاو های  لنگ با استفاده از fact sheet ارائه شده توسط (AABP)  American Association of Bovine Practitioners انتخاب شدند. طول دیواره پشتی کمتر از 5/7 سانتی متر و طول کمتر از 5 سانتی متر در کف (اندازه گیری با claw check) به عنوان معیار انتخاب کف نازک و همچنین حضور ضایعات V شکل سیاه رنگ در شیار های  جانبی پاشنه به عنوان معیار زخم بافت شاخی ناحیه پاشنه در نظر گرفته شد. نتایج: در 50 راس تلیسه تازه زا، همزمانی کف نازک و زخم واقع در شیار های  جانبی بافت شاخی پاشنه با توزیعی مشابه عمدتا در انگشتان اندام حرکتی خلفی مورد تایید بالینی قرار گرفت. کمترین میانگین طول دیواره پشتی 02/1±54/66 میلی متر و کمترین میانگین ضخامت کف 78/1±98/43 میلی متر در اندام خلفی سمت چپ مشاهده شد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج حاصل از این بررسی ضمن صحه گذاری بر نامگذاری New Concrete Disease، لنگش ناشی از همزمانی این دو عارضه مورد تایید بالینی قرار گرفت.

زخم بافت شاخی ناحیه پاشنه, کف نازک, تلیسه تازه زا, لنگش, New Concrete Disease