سعید فرزاد مهاجری - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد مهدی دهقان - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
داود شریفی - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد ملازم - گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

زمینه مطالعه: روش های کم تهاجمی برای کاربردهای درمانی و مدل سازی در دیسک بین مهره ای از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بیشتر روش های درمانی و مدلسازی ها دارای رهیافت تهاجمی هستند. استفاده از رهیافت های کم تهاجمی در ارتباط با دیسک بین مهره ای که در مجاورت ساختارهای حساس قرار گرفته است، مزایای بسیاری به دنبال دارد. هدف: هدف این مطالعه، معرفی و بررسی روشی برای کارگذاری سوزن از طریق پوست جهت تزریق و آسپیراسیون با استفاده از توموگرافی کامپیوتری در دیسک بین مهره­ای کمری سگ است. روش کار: در این مطالعه 18 قلاده سگ سالم انتخاب شده و هر سگ در دو بازه زمانی مجزا مورد آزمون قرار گرفت. در هر بازه زمانی، سه دیسک بین مهره ای انتخاب شده و بر اساس رهیافت تعیین شده با سوزن اسپینال گیج مناسب و به کمک دستگاه سی تی اسکن آسپیراسیون یا تزریق در مرکز دیسک و در داخل بافت نوکلئوس پالپوسوس انجام می گرفت. نتایج: دقت و سرعت کارگذاری سوزن به مرور زمان و با تکرار پروسه نتایج بهتری را نشان داد. تعداد دفعات کارگذاری سوزن برای قرارگیری در محل درست حداقل یک بار و حداکثر سه بار بود. تنها در 2/10 درصد موارد، خونریزی خفیف از محل خروج سوزن وجود داشت. مدت زمان کارگذاری سوزن در داخل دیسک به طور میانگین برای هر دیسک 141 ثانیه محاسبه گردید. هیچ عوارض ناخواسته ای مشاهده نشد. نتیجه گیری نهایی: استفاده از سی تی اسکن برای کارگذاری سوزن در داخل دیسک بین مهره ای کمری در سگ در زمان نسبتا کوتاه بدون بروز عوارض خاص و قابل توجه برای کاربردهای پژوهشی و درمانی امکانپذیر است.

دیسک بین مهره ای, کم تهاجمی, کارگذاری سوزن در داخل دیسک, سی تی اسکن, سگ