ارزیابی پارامترهای انسانی در قابلیت درک علائم ترافیکی (مطالعه موردی: رانندگان شهر تهران)

هدف از علائم ترافیکی اطمینان از حرکت ایمن، قابل پیش بینی، کارآمد و مرتب رانندگان است. اشتباه در تشخیص تابلوی راهنمایی می تواند عواقب و پیامدهای ناگواری را به همراه داشته باشد. برای مثال بدفهمی در خصوص تشخیص تابلوهای هشداری می تواند سبب شود که راننده پیام هشداردهنده لازم را دریافت نکند.­ در تحقیق پیش رو یک جامعه آماری متشکل 768 نفر در گروه­های مختلف مورد بررسی قرار داده شد. تمام تابلوهای اخباری، انتظامی و هدایت مسیر به تفکیک قرار داده شده و از 768 نفر تعیین شده پرسش­هایی از قبیل درک، شناخت و آشنایی از تابلوها سوال  گردید و درک اصلی افراد از تابلوهای سوال شده و مشکلات تابلوها با توجه به پاسخ سوالات معلوم گردید. با استفاده از این روش درک و آشنایی هر کدام از طبقات نسبت به تابلوها معلوم گردیده که در نتیجه بهترین نوع تابلوهای قابل درک معلوم می­شود. در این پژوهش به وسیله پرسشنامه­ی تعیین شده به قابلیت تشخیص تابلوها توسط رانندگان پرداخته شد تا میزان شناخت آن­ها از تابلوهای راهنمایی و رانندگی به تفکیک مورد ارزیابی قرار گیرد. برای این منظور گروه های مختلف رانندگان بر حسب سن، مدرک تحصیلی، سابقه رانندگی و جنسیت پس از پاسخ به سوالات به روش آمارگیری از طریق نرم افزار SPSS تفکیک لازم صورت گرفت. با توجه به نتایج حاصل مشخص گردید که افزایش تحصیلات با تشخیص انواع تابلوهای راهنمایی ارتباط مستقیم دارد، سابقه رانندگی با تشخیص انواع تابلوهای راهنمایی ارتباط معکوس دارد، ضریب همبستگی پیرسون برآورد شده برای پاسخ درست و غلط افراد براساس تحصیلات 0.56می­باشد، یعنی با افزایش تحصیلات پاسخ­ها درست افزایش پیدا می­کند.

Keywords:

رانندگان , گواهینامه , آماری , پرسشنامه