بررسی کارایی مدل دراستیک و روش زمین آماری کریجینگ نشانگر در تعیین نقاط آسیب پذیر آبخوان دشت مشهد
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 458
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MIWM01_119
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1399
Abstract:
شناسایی و تحلیل آسیب پذیری آبخوان ها، ابزاری مدیریتی جهت حفظ منابع آب زیرزمینی از آلودگی می باشد. مدل دراستیک شناخته شده ترین روش شاخص هم پوشان است که شامل 7 پارامتر موثر انتقال آلودگی به خاک است. در تحقیق حاضر از مدل دراستیک جهت برآورد میزان آسیب پذیری آبخوان دشت مشهد استفاده گردیده است. سپس کارایی این روش نسبت به روش کریجینگ نشانگر در تعیین نقاط آسیب پذیر مورد تحلیل قرار گرفت. روش زمین آماری کریجینگ نشانگر با در نظرگرفتن آستانه مجاز آلودگی، نقشه های احتمال آلودگی آبخوان را مدل میکند. با در نظر گرفتن رگرسیون لجستیک، به عنوان تحلیل گر آماری، مقایسه ای بین دو نقشه آسیب پذیری با مدل دراستیک و خطر آلودگی با کریجینگ نشانگر انجام گردید. نتایج نشان دهنده عدم وجود ارتباط آماری بین احتمال آسیب پذیری روش دراستیک و نقشه هم احتمال کریجینگ نشانگر میباشد. بنابراین میتوان چنین استنباط کرد، روش دراستیک با در نظر گرفتن همه پارامترهای دخیل در آسیب پذیری و آلودگی آبخوان روش دقیق تری نسبت به روش کریجینگ نشانگر می باشد.
Keywords:
Authors
بهاره سادات همراز
دانشجوی دکتری منابع آب، دانشگاه بیرجند
عباس خاشعی سیوکی
دانشیار علوم و مهندسی آب، دانشگاه بیرجند