ارائه یک روش طراحی معماری براساس عوامل روانشناسی(روش طراحی حسی)

امروزه با گذر از عصر اطلاعات به عصر مفهومی، نگرش مردم،به عنوان مهم ترین موضوع طراحی معماری تغییر یافته و توجه آن به سوی معنویات، معنا گرایی و کیفیت در کنار کمیت جلب شده است.این نگرش در طراحی معماری، طراحی حسی نام نهاده شده و در این مقاله به کشف و تبیین اصول این معماری پرداخته شده است. در طول زمان و در تمام اعصار این مهم (طراحی حسی) در طراحی ها لحاظ شده است ، اما متناسب با مقتضیات زمان و مکان نام های گوناگونی به آن اطلاق شده است. در صورتی که این معماری بی زمان و بی مکان می باشد. رویکرد این پژوهش کیفی و در چارچوب نظریه برخاسته از داده ها تبیین شده است. جمع آوری اطلاعات به روش میدانی(به شیوه مصاحبه شفاهی) و اسنادی (به شیوه مطالعات کتابخانه ای) بوده است. از دستاوردهای این پژوهش معرفی رویکرد طراحی حسی در معماری، با ارائه راهکارهای مفهومی و کاربردی و روش طراحی مناسب رویکرد می باشد.همچنین عوامل موثر در نظام طراحی حسی در چهار بخش حواس انسانی،عوامل ماهوی،نیروهای بیرونی و توجه به سکانس های موثر دسته بندی و ارائه شدند

Keywords:

احساس گرایی , پارادایم سازی معماری , رویکرد مفهومی , مبانی طراحی , معناگرایی