ایمان شقاقی - دانشجو کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی کادوس رشت، ایران
محمود عنانهاد - استادیار، عضو هیات علمی گروه معماری، موسسه آموزش عالی شهریار، آستارا، ایران

هدف این پژوهش، ارزیابی ابعاد و شاخص های موثر بر سرزندگی و پویایی پیاده راه فرهنگی رشت می باشد. روش این پژوهش از نظر هدف کاربردی و ازنظر نوع انجام علمی ترویجی است. ابعاد و شاخص های سنجش سرزندگی با استفاده از مطالعات کتابخانه و تحقیقات پیشین انتخاب گردید. نتایج نشان می دهد که در بعد کالبدی، شاخص های جذابیت و راحتی بیشترین ضریب را دارند و بعد ازآن ها، شاخص های ایمنی، خوانایی و دسترسی قرار گرفته اند. در بعد اجتماعی شاخص جامعیت، شاخص تعاملات، شاخص امنیت و شاخص عدالت به ترتیب بیشترین تاثیر را دارند و شاخص های کیفیت، تراکم فعالیت ها و تنوع فعالیت ها به ترتیب بیشترین تاثیررا دربعد فعالیت دارند. افزایش جمعیت در نقاط شهری پیامدهای ناگواراجتماعی اقتصادی، زیست محیطی و کالبدی شهرهابه وجود آورده است. بنابران شهرها باید مکان های بهتری را برای زندگی فراهم کنند. یکی ازاین مکان ها، خلق خیابان های پیاده است. میدان شهرداری رشت، جزء اولین میادین شهری رشت بوده که در زمان پهلوی اول، به دنبال تولید شبکه معابر شهری و سهولت دسترسی به راه های اصلی شهری و برون شهری ایجاد شده است. طی سالیان، رفته رفته این میدان شهری با تنزل کیفیت فضایی مواجه شده و با افزایش خودروهای شهری، به یک فلکه پرتردد تبدیل شده بود. طرح بازآفرینی رشت، به دنبال اهداف خود کوشید تا ضمن بهبود بخشیدن و ارائه طرحی نو، ارزش ها و هویت نهفته در تاریخ این میدان را زنده کند و آن را تبدیل به فضایی بهینه برای زندگی اجتماعی مردم گرداند، حضور پر رونق و پویای مردم در این فضا، گویای تحقق این هدف است. با توسعه ی مسیر پیاده در بافت مرکزی شهر و ممانعت از ورود خودرو به این محدوده، گام های نخست برای کاهش و از بین بردن آلودگی ناشی از تردد خودروها برداشته شده و مسیر توسعه ی شهر به سمت بهبود وضعیت محیط زیست در حرکت است. احیای تمام عناصر فراموش شده بستر و ارج نهادن بر آن هایی که زمانی بوده اند و امروز جز یک اسم چیزی از آنها باقی نمانده است، باعث شده که این طرح با وجود تمام نوآوری های خود به بهترین نحو ممکن در بستر خود قرار گرفته و یادآور روزهای خوش گذشته و همچنین سازنده خاطراتی شیرین برای آینده شهروندان باشد.

فضای شهری، پیاده راه، رشت