اثر تمرین های چشم ساکن بر یادگیری مهارت های تنیس روی میز

هدف از انجام این مطالعه، بررسی کارآمدی تمرین های چشم ساکن در یادگیری مهارت های تنیس روی میز بود. بدین منظور، 28 بازیکن مبتدی به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه کنترل 12 جلسه تمرین های رایج و گروه تجربی یک جلسه تمرین های چشم ساکن و 12 جلسه تمرین های رایج با تمرکز بر تمرین های چشم ساکن را انجام دادند. نتایج نشان داد که گروه تجربی در فاکتورهای بینایی و دقت عملکرد در تمام مهارت ها بهبود یافتند و میانگین دقت عملکرد در گروه کنترل (7.1= M، 3.2 = M) و تجربی (10.2 = M، 6.3 = M) به ترتیب در اجرای سرویس و دریافت سرویس بود. یافته های مطالعه حاضر از ادبیات پژوهشی دراین زمینه حمایت می کنند که تمرین های چشم ساکن در مقایسه با تمرین های رایج، اکتساب مهارت در افراد مبتدی را سرعت می بخشند و شواهد اولیه نشان می دهند که پروتکل های تمرینی چشم ساکن مختصر می توانند تاثیر تمرینی بلندمدت داشته باشند.

Keywords:

تمرین های چشم ساکن , دقت عملکرد , تثبیت و ساکاد , تکنیک , خودآهنگ