ارزیابی دقت برخی از روش های زمین آماری در برآورد تغییرات مکانی سرعت نفوذ نهایی

خصوصیات خاک به طور پیوسته در مکان و زمان در حال تغییر می باشند. آگاهی از چگونگی این تغییرات به منظور مدیریت صحیح کشاورزی و افزایش سوددهی، ضروری می باشد. در این پژوهش از تکنیک زمین آمار برای تشریح ساختار فضایی سرعت نفوذ نهایی، و انتخاب مناسب ترین روش در برآورد آن، استفاده شد. تعداد 75 نمونه طی یک شبکه به فواصل تقریبی 10 متر از عمق 0 تا 25 سانتی متری از خاک سطحی برداشت شد. سرعت نفوذ در مزرعه با استفاده از استوانه های مضاعف تا رسیدن به حالت پایدار اندازه گیری شد. از سه روش وزن دهی معکوس فاصله با توان 1 تا 3، کریجینگ معمولی و کوکریجینگ با متغیر کمکی سیلت و ماده آلی در درون یابی سرعت نفوذ نهایی استفاده شد. از آماره های میانگین مطلق خطا، میانگین اریب خطا با تکنیک ارزیابی متقابل در مقایسه روش ها استفاده شد. نتایج نشان داد، ضریب تغییرات خصوصیات، دارای دامنه ای از 26/7 درصد (مقدار سیلت) تا 49/88 درصد (سرعت نفوذ نهایی) در مزرعه می باشد. نتایج نیم تغییرنما نشان داد که سرعت نفوذ نهایی، دارای دامنه ی تاثیر 24 متر می باشد. بر پایه پارامترهای آماری هر دو روش کریجینگ و کوکریجینگ، تخمین صحیح تری نسبت به روش وزن دهی معکوس فاصله در برآورد سرعت نفوذ نهایی انجام دادند. اگرچه استفاده از متغیر کمکی سیلت در روش کوکریجینگ، توانست خطای تخمین را 14 درصد نسبت به روش کریجینگ کاهش دهد.

Keywords:

تغییرات مکانی , کریجینگ , کوکریجینگ , نیم تغییرنما