داود فیض - دانشیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری دانشگاه سمنان
علیرضا موتمنی - دانشیار دانشکده حسابداری و مدیریت دانشگاه شهید بهشتی
اسداله کرد نائیچ - دانشیار دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه تربیت مدرس
عظیم زارعی - دانشیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری دانشگاه سمنان

موضوع رقابت­پذیری برند از آن دسته مباحثی است که طی سال­های اخیر به شدت مورد توجه پژوهشگران و محققان اقتصادی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه و بررسی تاثیر عملکرد برند بر رقابت­پذیری برند از طریق نقش میانجی فرصت­طلبی فناورانه در میان مدیران و کارشناسان بازاریابی  36 شرکت­ صادرکننده برتر محصولات صنایع غذایی انجام پذیرفته است. ابزار گرد­آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سنتوز ویجانده و همکاران (2013)، وولا و همکاران(2012) و ایکسیانگمینگ و هایمی (2011) بوده که برای روایی آن از روایی صوری و همچنین برای پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است که مقدار کلی آن برابر با 856/0 می­باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری ­داده­ها، از نوع توصیفی- پیمایشی می­باشد. از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری برای بررسی فرضیه­ها و تایید مدل مفهومی تحقیق استفاده شده است. نتایج مدل آماری نشان می­دهد، مدل پیشنهادی برازنده داده­ها می­باشد و عملکرد برند تاثیر مثبت معناداری بر رقابت­پذیری برند دارد، این در حالی است که فرصت­طلبی فناورانه در رابطه فوق نقش میانجی دارد.    

عملکرد برند, رقابت پذیری برند, فرصت طلبی فناورانه, صنعت غذایی