تاثیرنوآوری باز برعملکرد توسعه محصول جدید با تاکید برتاثیرظرفیت جذب دانش

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر نوآوری باز بر عملکرد توسعه محصول جدید با تاکید بر نقش تعدیلگری ظرفیت جذب دانش در شرکت های دانش بنیان استان تهران است. پس از مرور ادبیات پژوهش در حوزه نوآوری باز و عملکرد توسعه محصول جدید و ظرفیت جذب دانش، مدل مفهومی و فرضیه­های پژوهش تدوین گردید. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی- همبستگی است. برای سنجش ابعاد نوآوری باز و موفقیت توسعه محصول جدید و ظرفیت جذب دانش پرسش نامه­ای طراحی و توزیع شد. جامعه اماری این پژوهش شامل 121 نفر از مدیران شرکت های دانش­بنیان پارک علم و فناوری دانشگاه تهران که از بین انها 92 نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تاییدی و مدل ساختاری استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل داده­ها نشان می­دهد که نوآوری باز بر عملکرد توسعه محصول جدید تاثیر معنادار دارد و ظرفیت جذب دانش، رابطه میان نوآوری باز و عملکرد توسعه محصول جدید را تعدیل می کند.

Keywords:

نوآوری باز , عملکرد توسعه محصول جدید , ظرفیت جذب دانش , مدل سازی معادلات ساختاری