نفیسه جابریان - استادیار علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور تبریز، تهران، ایران
علی ربیعی - استاد، مدیریت استراتژیک، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران
حسن محدثی گیلوایی - استادیار جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد واحد تهران مرکز، تهران، ایران
محمد جواد زاهدی مازندرانی - دانشیار جامعه شناسی توسعه، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران

مقاله حاضر، پژوهشی در راستای تحلیل تحولات نگرشی در روابط اجتماعی افرادی است که در مجموعه معنویت گرای فرادرمانی مشارکت داشته اند. این مقاله، پژوهشی تحلیلی توصیفی است که به روش نظریه پهنه محور بر روی چهارده نفر از اعضای پیوسته فعال و غیرفعال و گسسته این مجموعه انجام شده است. نتایج تحلیل ها نشان می دهد که تغییرات در بین دو گروه مصاحبه شونده، یکسان نیست و حتی گاهی عکس هم بوده است؛ به گونه ای که جهان بینی و ایدئولوژی ای که با مشارکت در گروه و به واسطه تجربه معنوی به دست می آید، در بین افراد مختلف، متفاوت است و اکثرا از نظر اعضای پیوسته، مثبت و از نظر اعضای گسسته، منفی ارزیابی می شود. تحولات شناختی و نگرشی اعضا در چهار بعد دسته بندی شده است که هریک پیامدهای خاصی دارد. چهار بعد یادشده عبارت اند از: شناسایی ابعاد پنهان خود، ادراک وحدت و حس یگانگی، باور به شعورمندی هستی و تسلیم و واگذاری امور به آن، و باور به وجود هستی های غیرارگانیک.

معنویت گرایی نوین, تحولات نگرشی, نظریه پهنه محور