آنجا که نمی دانیم چگونه اخلاقی باشیم؛ پژوهشی در میزان آگاهی بر مصادیق سرقت معنوی

پژوهش حاضر تلاش می کند میزان آگاهی افراد نسبت به قواعد کیفی و اخلاقی کار علمی و دانشگاهی و رابطه این آگاهی با سطح تحصیلات آنان را بسنجد. بدین منظور پرسش نامه ای برخط(آنلاین) تهیه شد و طی آن از افراد سوالاتی پرسیده شد که دیدگاه آنان را نسبت به چند مورد مهم مرتبط با کیفیت یا اخلاق کار علمی مشخص می کند: ارجاع به منابع علمی نه چندان معتبر ، حجمی از مقاله که می تواند نقل قول مستقیم باشد ، کسب اجازه از ناشران پیش از انتشار آثار آنان ، ارسال مقاله برای چند ژورنال علمی(برای داوری) به طور همزمان و رونوشت(کپی) کردن منبع از مقالات دیگر و افزودن به مقاله خود . پرسش نامه ازسوی بیش از پانصد نفر پاسخ داده شد و تحلیل داده های آن نشان داد که درصد بالایی از افراد در سطوح تحصیلی متفاوت، اطلاع درستی درمورد قواعد کیفی و اخلاقی موردتوافق کار پژوهشی و نگارش مقاله علمی ندارند. این تحقیق همچنین نشان می دهد که بسیاری از پاسخ دهندگان بیش از آنکه به انتخاب پاسخ نمی دانم علاقه مند باشند، پاسخ نادرست انتخاب کرده اند، حتی آنجا که به خاطر تخصصی بودن پرسش طرح شده، از بسیاری از افراد توقع نمی رود که پاسخ درست را بدانند.

Keywords:

اخلاق علمی , سرقت معنوی , سرقت علمی , استناددهی , منبع