یورش باصری ها به منطقه خور و بیابانک در دوره قاجار (با تکیه بر نسخه خطی قصیده جندقیه)
Publish place: Journal of Iranian civilization research، Vol: 1، Issue: 3
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 1,688
This Paper With 30 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KJICR-1-3_005
تاریخ نمایه سازی: 4 اردیبهشت 1399
Abstract:
باصریها یکی از ایلات فارسزبان ساکن استان فارس هستند که در رخدادهای سیاسی اواخر عصر قاجار تاثیرگذار بودهاند. از جمله این نقشآفرینیها حمله تعدادی از تیرههای این ایل به منطقه خور و بیابانک در سال 1336 ق بوده است. پژوهش پیشرو درصدد است تا زمینههای یورش باصریها به منطقه خور و بیابانک و سرانجام آن را به شیوه توصیفی – تحلیلی و با بهرهگیری از منابع کتابخانهای مورد بررسی قرار دهد. مهمترین منبع درباره این رویداد نسخه خطی قصیده جندقیه سروده میرزا محمدعلی منشیباشی است. حضور سراینده در متن حادثه، اهمیت این اثر و لزوم بهرهگیری از آن در پژوهش حاضر را دوچندان کرده است. یافتهها بیانگر این واقعیت است که سه عامل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در یورش باصریها به منطقه خور و بیابانک موثر بوده است. بدین ترتیب که رمضانخان باصری پس از ناکامی در تحقق اهداف سیاسی و اقتصادی خود در فارس و بدنبال وضعیت اجتماعی بحرانی آن ایالت تلاش کرد تا در منطقه دیگری به اهداف خویش دست یابد. بنابراین با در نظر داشتن وضعیت آشفته خور و بیابانک که معلول ضعف حاکمیت مرکزی و عملکرد نامناسب حاکمان آنجا بود، این منطقه را برای تحقق بلندپروازیهای خود مناسب یافت.
Keywords:
Authors
محمدحسین سلیمانی
دانشجوی دکتری تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه خوارزمی تهران
رضا دریکوندی
دانشجوی دکتری تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه شیراز