ولی اله استرآبادی - کارشناس ارشد عمران و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی گرگان، ایران

بتن یکی از مهم ترین مصالح ساختمانی است که استفاده از آن در همه کشورهای دنیا رو به افزایش است. دلایل این امر دردسترس بودن مصالح، ارزانی نسبی آنها، تولید نسبتا آسان و گستره وسیع استفاده در ساختمان ها و سازه ها می باشد. علاوهبرآن، از حدود 30 سال قبل مفهومی تحت عنوان بتن توانمند نیز مطرح شده است. این مصالح نوین، بتنی است کهخصوصیاتی از آن برای کاربردها و محیط های خاصی توسعه یافته است. این خصوصیات شامل مقاومت، دوام، مقاومت در برابرعوامل مهاجم خارجی، سخت شوندگی کرنش بالا، نمای ظاهری مناسب و ... می باشد. یکی از معایب بتن، شکنندگی آن(مقاومت کششی پایین و مقاومت کم در برابر بازشدگی و گسترش ترک ها) است. در گسترش و توسعه مصالح شبیه بتن،الیاف های مسلح کننده نقش مهمی داشته اند. کامپوزیت های سیمانی مسلح الیافی (FRCC) در سال های اخیر شاهدپیشرفت های چشمگیر و زیادی بوده اند. عمده این پیشرفت ها به سبب توسعه ی هرچه بیشتر ملات، گونه های مختلف الیاف،اندرکنش ملات- الیاف، پروسه تولید کامپوزیت، درک مناسب تر در خصوص مکانیزم های اصلی، کنترل رفتار و بهبود مستمر میزان هزینه های اجرایی می باشد. استفاده از مصالح توانمند به جای مصالح متداول، از مدت ها پیش مدنظر پژوهشگرانقرارگرفته و مطالعات بسیاری را به خود اختصاص داده است. این مصالح علاوه برافزایش ظرفیت سازه ها در برابر زلزله، بهتامین پایایی بیشتر سازه ها در برابر عوامل مضر محیطی نیز کمک می کنند. یکی از این مصالح توانمند که در سالیان اخیر،پیشرفت چشمگیری داشته، کامپوزیت های سیمانی مسلح الیافی توانمند (HPFRCC) می باشد. در این مقاله روند شکلگیری، تاریخچه تحقیقات و کاربردهای مصالح HPFRCC ارائه می گردد.

ساخت و ساز، الیاف توانمند، HPFRCC