مدل سازی جذب پرتو های لیزر با استفاده از ضریب شکست غیر خطی بافت و نرم افزار کامسول

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 792

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NBCOCMED02_047

تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1399

Abstract:

در این مقاله اثر پرتو لیزر با طول موج های مختلف بر پوست و ویژگی های اصلی پوست که در این فرآیند شرکت دارد بوسیلهمدل سازی در نرم افزار کامسول ارائه شده است. هدف از انجام این مقاله در نظر گرفتن جذب و پراکندگی در بر همکنش پرتولیزر با بافت با در نظر گرفتن ضریب شکست غیر خطی بافت پوست با استفاده از نرم افزار کامسول می باشد. همچنین عمقنفوذ انواع مختلف پرتو های لیزر مانند لیزر دایود، الکس و آی پی ال بر روی لایه اپیدرم ودرم مورد بررسی قرار گرفته است. دراین تحقیق با استفاده از نتایج شبیه سازهای کامسول نشان داده شد که عمق نفوذ ارتباط مستقیمی با طول موج لیزر داشتهو افزایش عمق نفوذ می تواند با استفاده از طول موج های طولانی تر نور و با استفاده از نقطه ای که حداقل اندازه آن 10میلی متر در عرض می باشد، بدست آید. حداکثر عمق نفوذ با استفاده از سیستم IPL شناخته می شود که می تواند در مقیاس 1% و 0.37 میلی متری و مقیاس 13.5 باشد. این نتایج نشان می دهد که حداکثر عمق نفوذ بدست آمده با استفاده ازIPL (برای نوع پوستی 2) به همراه کاهش در شدت تا حداکثر 1% بیشترین شدت 5 میلی متر می باشد. بنابراین می توان فرض کرد که IPL تاثیر زیادی در عمق بیشتر از 5 میلی متر ندارد. همچنین خطر آسیب دیدن بافت های زیرین پوست بعید است. در واقع هیچ آسیبی به اندام ها و یا رویان هایی که در زیر پوست قرار دارند و یا بافت های چربی و عضلانی نمی رسد بااین حال، این مدل تنها به عمق نفوذ نور می پردازد و نه دمایی که نور در تعامل با بافت ایجاد می کند. بنابراین، تهیه یک مدلانتشار گرمایی فضایی برای شناسایی دما در حداکثر عمق نفوذ و همچنین برای شناسایی افزایش دما در مکان های مرتبط بادرمان مانند فولیکول مو و رگ های خونی مفید خواهد بود. همچنین دمای بافت بر حسب فاصله از مرکز تابش پرتو لیزر برروی بافت بر حسب زمان تابش پالس نیز مورد مطالعه قرار گرفت.

Authors

حیدر ایزدنشان

گروه فوتونی واحد مرودشت̨ دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

سبا پروا

گروه فوتونی ، دانشگاه صنعتی شیراز