تاثیر امواج غیر یونیزان با فرکانس پایین بر بیان پروتئین های سلولی انسان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 578

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NBCOCMED02_057

تاریخ نمایه سازی: 6 اردیبهشت 1399

Abstract:

مقدمه: به دنبال پیشرفت ای تکنولوژی و ساخت دستگاه ای جدید وحضور گسترده تر این امواج بر بدن انسان، تحقیقاتگسترده ای در زمینه تاثیر این امواج روی سیستم های زیستی صورت گرفت محققین از تحریکات مغناطیسی برای درمانبیماری های چون افسردگی واسکیزوفرنی استفاده می کنند، هدف از این مطالعه تعیین اثرات امواج الکترومغناطیسی کمفرکانس بر بخش های مختلف انسان می باشد.مواد و روش: این مطالعه یک مطالعه مروری بوده و از 12 مقاله داخلی وخارجی در نشریات معتبرمثل SID, Pub Med و موتور جستجوگر گوگل اسکولار در سال های 2018-2011 استفاده گردیده است. و از کلمات کلیدی تاثیر، امواج غیریونیزان، بیان پروتئین به کار گرفته شد.یافته ها: نتایج حاصل از بررسی مقالات که در حدود 24 مقاله بود و از بین آنها 12 مقاله مرتبط با مطالعه وارد شد، تحقیقاتنشان می دهد این امواج می توانند با اثرات Genotoxic، اختلال در تکثیر و تمایز سلولی، آپوپتوزیس و تغییر در بیان ژن و پروتئین همراه باشند. اثرات genotoxic ناشی از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس پایین می تواند شکست در DNA تکرشته یا دو رشته ای، ناهنجاری های کروموزومی و در برخی موارد تشکیل هسته های کوچک را به همراه داشته باشد ایجاداین تغییرات بستگی به نوع سلول، نحوه تابش (متناوب یا پیوسته)، زمان و دوز تابش دارد. یکی از سلول های حساس به امواجالکترومغناطیس با فرکانس فوق العاده پایین، فیبروبلاست انسانی است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد امواج الکترومغناطیس با فرکانس 3 هرتز تاثیری در مورفولوژی سلول های ندارند در حالیکه اینامواج قادرند بیان پروتئین را در سلول های بدن تغییر بدهند، با توجه به اینکه از تحریک مغناطیسی مغز برای درمان بیماریهایی چون اسکیزوفرنی، افسردگی وحتی پارکینسون استفاده می شود، ممکن امواج ساطع شده از این دستگاه دارای اثراتجانبی روی بیماران باشد بنابراین باید در این زمینه مطالعه گسترده ای صورت بپذیرد.

Authors

فاطمه گرای لو

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران