اثربخشی خانواده درمانی بر باورهای غیرمنطقی، طرح واره های ناسازگار و سبک های دفاعی افراد متاهل وابسته به مواد مخدر شهر قائشمهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خانواده درمانی بر باورهای غیرمنظقی، طرحواره هی ناسازگار و سبک های دفاعی افراد متاهل وابسته به مواد مخدر شهر قائم شهر انجام شده است. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مردان متاهل و وابسته به مواد مخدر در مراکز ترک اعتیاد شهر قائم شهر می باشند. از 4 مرکز ترک اعتیاد و از بین مردان متاهل وابسته به مواد مخدر که تمایل و توانایی شرکت در پژوهش را داشتند، 10 نفر به شیوه در دسترس انتخاب گردید. سپس 20 نفر از آنها به شیوه تصادفی در گروه آزمایش و 20 نفر از آنها در گروه کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه های افکار غیرمنطقی جونز (1969)، طرحواره ناسازگار یانگ (1998) و سبک های دفاعی اندروز و همکاران (1993) در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اجرا گردید. برای گروه آزمایش 8 جلسه خانواده درمانی به شیوه گروهی که طی دو ماه و به صورت هفته ای یک جلسه 90 دقیقه ای اجرا گردید. نتایج نشان داد که خانواده درمانی بر ابعاد باورهای غیرمنطقی افراد متاهل وابسته به مواد جزء باور درماندگی نسبت به تغییر؛ همچنین طرحواره های ناسازگار اولیه طرد/ رهاشدگی، بی اعتمادی/ بدرفتاری، انزوای اجتماعی، نقص/شرم، شکست، آسیب پذیری، خویشتن تحول نیافته، بازداری هیجانی، استحقاق/بزرگ منشی، و نیز در کاهش مکانسیم های دفاعی خیال پردازی اوتیستیک، جابجایی، بدنی سازی، لایه سازی، نا ارزنده سازی، تفرق، انکار، طنز، فرونشانی، دلیل تراشی، مجزاسازی موثر است.

Keywords:

خانواده درمانی , باورهای غیرمنطقی , طراحواره های ناسازگار , سبک های دفاعی , اعتیاد