اثربخشی طرح واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی سازی ارتباطی پذیرش و ذهن آگاهی بر تاب آوری زنان نابارور (مورد مطالعه: زنان مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح شهر یاسوج)

هدف: مداخله ی طرح واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی سازی ارتباطی پذیرش و ذهن آگاهی از روش های موثر برای بهبود ودرمان اختلالات روانشناختی و ارتقاء تاب آوری در عرصه های مختلف است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی طرح واره درمانیمبتنی بر برنامه غنی سازی ارتباطی پذیرش و ذهن آگاهی بر تاب آوری زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح شهریاسوج بود. روش: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه بود و جامعه آماری پژوهششامل زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک شهید مفتح شهر یاسوج بود که 30 نفر (15 نفر مورد طرح واره درمانی قرار گرفتندو 15 نفر زنان که هیچ مداخله ای روی آنها صورت نگرفت) از آنان به عنوان نمونه ی پژوهش با روش نمونه گیری تصادفیچندمرحله ای انتخاب گردیدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش مداخلات طرح واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی سازی ارتباطیپذیرش و ذهن آگاهی و پرسشنامه ی تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) بود. روش مداخله ی طرح واره درمانی به مدت 12جلسه ی 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش ارائه گردید. داده ها با نرم افزار Spss21 و آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شدند.یافت ها: یافته ها نشان داد که طرح واره درمانی در گروه آزمون باعث افزایش میانگین مولفه ی تاب آوری در نمرات پس آزمونشد، اما در گروه کنترل چنین تغییری مشاهده نشد که این تفاوت در دو گروه در سطح 001 / 0 ≥ P معنادار بود. نتایج: با توجهبه نتایج به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی طرح واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی سازی ارتباطی پذیرش وذهن آگاهی یک درمان موثر برای ارطقاء تابآوری (شامل تصور از شایستگی فردی، اعتماد به غرایز فردی تحمل عاطفه منفی،پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی) و به طور کلی بهبود سلامت روان افراد باشد. همچنین ارزشپژوهش در این است که مطالعه ایی منطبق و همسو با آن در بین زنان نابارور انجام نشده است.

Keywords:

تاب آوری , زنان , طرح واره درمانی , ناباروری