CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

زیست چینه نگاری، ریزرخساره ها و محیط رسوبی رسوبات الیگومیوسن بر مبنای فرامینیفرها در زون زاگرس (فارس داخلی و ساحلی)

عنوان مقاله: زیست چینه نگاری، ریزرخساره ها و محیط رسوبی رسوبات الیگومیوسن بر مبنای فرامینیفرها در زون زاگرس (فارس داخلی و ساحلی)
شناسه ملی مقاله: JR_PSJBA-7-13_004
منتشر شده در شماره 13 دوره 7 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:

فرشته کمالی فر - گروه علوم زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران
سیدمحسن آل علی - گروه علوم زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران
وحید احمدی - گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، شیراز
اکرم میرزایی - گروه علوم زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، تهران

خلاصه مقاله:
سازند آسماری به سن الیگومیوسن یکی از مهم­ترین مخازن هیدروکربوری در خاورمیانه است. به منظور تعیین مشخصات بیواستراتیگرافی، انواع رخساره­ها و محیط­های رسوبی دو برش چینه­شناسی در ناحیه فارس داخلی (برش فیروزآباد) با ضخامت 270 متر و ناحیه فارس ساحلی (برش بستک) با ضخامت 286 متر انتخاب شد. در هر دو برش سازند آسماری به طور عمده از سنگ­آهک و سنگ­آهک مارنی تشکیل شده است. بر اساس فرامینیفرهای بنتیک 4 بیوزون با سن الیگوسن (روپلین- چاتین) تا میوسن (آکیتانین) تعیین شدند. تجزیه و تحلیل رخساره­ها منجر به شناسایی 12 رخساره متعلق به گروه­های رخساره­ای رمپ داخلی (پهنه جزرو مدی و لاگون)، رمپ میانی (شول) و رمپ بیرونی (دریای باز) شد که در یک رمپ کربناته هموکلینال با شیب ملایم مربوط به محدوده زمانی روپلین تا آکیتانین نهشته شده­اند. ارزیابی فراوانی رخساره­ها نشان می­دهد که گروه رخساره­ای رمپ بیرونی بیش­ترین فراوانی را در برش فیروزآباد دارد و گروه رخساره­ای رمپ داخلی بیش­ترین گسترش را در برش بستک دارا می­باشد. نتایج نشان می­دهد که در زمان نهشته شدن سازند آسماری عمق حوضه از فارس داخلی (برش فیروزآباد) به سمت فارس ساحلی (برش بستک) عمیق­تر شده است.

کلمات کلیدی:
الیگومیوسن, ریزرخساره, زیست چینه نگاری, سازند آسماری

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1011074/