سپیده بادامچی - آموزگار و دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه امینی تبریز

سنجش و ارزشیابی یکی از حلقه های زنجیره ی فعالیت های آموزشی معلم را تشکیل می دهند و تکمیل کننده ی سایرفعالیت های او به حساب می آیند. معلم در این مرحله از کار خود به کمک روش ها و فنون مختلف به سنجش فرآیند ها وفرآورده های یادگیری دانش آموزان اقدام می کند و با توجه به نتایج حاصل درباره ی کم و کیف پیشرفت آنان در یادگیری وتوفیق خود در آموزش به داوری می پردازد. در آموزش و پرورش سنتی ارزشیابی در پایان دوره ی آموزشی برای جدا کردندانش آموزان با توانایی یادگیری متفاوت به کار می رفت اما در چند سال اخیر با توجه به نقد و بررسی های به عمل آمده درنظام ارزشیابی و مواردی چون تغییرات ایجاد شده در کتب درسی ، پدیده ی جهانی شدن ، چالش های فراروی بشر و توقعاتجدید جامعه از نظام تعلیم و تربیت، ارزشیابی را بخش جدایی ناپذیر فرآیند یاددهی- یادگیری می دانند که همراه با آموزش و در ارتباط تنگاتنگ با آن به گونه ای مستمر انجام می گیرد و یه جای طبقه بندی دانش آموزان و مقایسه آن ها ، هدایتیادگیری آنان را مورد توجه قرار می دهد و دچار تغییر و تحولاتی شده است. لذا هدف از پژو هش حاصر بررسی نظام ارزشیابیدر علوم تجربی دوره ابتدایی است و به مواردی همچون تعریف اررزشیابی، بررسی انواع ارزشیابی، ارزشیابی توصیفی و ویژگیها و نتایج آن در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخت شده است. روش تحقیق در این پژوهش به صورت کتابخانه ای بودهکه در آن از کتب و مقالات معتبر در این زمینه و نتایج آن ها بهره گرفته شده است. نتایج کلی حاکی از آن است که آشناییمعلمان با نظام ارزشیابی می تواند گام موثری در جهت بهبود کیفیت آموزش باشد.

نظام ارزشیابی ، ارزشیابی آموزشی ، ارزشیابی پیشرفت تحصیلی ، علوم تجربی