رضا فانی - استادیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

اعمال منافی عفت واخلاق عمومی از جمله جرائمی هستند که قانون گذار در سال های قبل و بعد از انقلاب اقدام به جرم انگاریآنها نموده است. اما تعریف و قلمرو دقیقی از این جرائم، نه در قانون و نه در فقه، ارائه نشده و فقط مصادیقی از این جرایمذکرگردیده که همگی محدود به جرایم جنسی میباشد؛ در حالیکه رفتارهای متعددی در جامعه شکل می گیرد که اغلب آنهاباعث جریحه دار شدن عفت عمومی گردیده و هیچکدام در قلمرو این جرایم جرم انگاری نشده است.توجه به نظریات پستمدرنیست دراین خصوص می تواند راه گشا باشد. ظهور مدرنیته، ایمان به پیامبرعقل وخرد به جای پیامبرآسمانی دورانپیشامدرن، تنزل از آسمان مابعدالطبیعه به زمین تجربه و آزمایش و مرکز قرار دادن سوژه نسبت به موضوع را به همراهداشت.چنین رویکردی به تدریج درهمه علوم نفوذکرد و جرم شناسی نیز بی نصیب از دستاوردهای آن نبود. رویکرد تحققی یااثبات گرای موجود در علوم طبیعی، تولد جرمشناسی را نیز به عنوان علمی که به چرایی پدیده مجرمانه می پردازد، به ارمغانآورد. یکی از مهمترین تفاوت ها میان عصر مدرنیته و پست مدرن به مسالهی یکپارچگی،کلیت و تمامیت مربوط می شود از منظرغالب نظریه های پست مدرن، ما امکان پذیری تمامیت را در زندگی خود از دست داده ایم، دیگر به آن اهمیتی نمیدهیم. همه ینظریه پردازان پست مدرن به این یورش علیه تمامیت نپیوستند. شناخته شده ترین نظریه پردازی که هنوز صحبت پیرامونتمامیت را ارزشمند مییابد فردریک جیمسون است. نگارنده در این مقاله،که به روش توصیفی-تحلیلی و بنیادین انجام گرفته،سعی در تبیین مفهوم جدید از قلمرو نظری و فکری جرائم عفت عمومی،اعم ازمفهوم شناسی، وعلت شناسی با رویکردی به نظریهفردریک جیمسون ارائه داده است.

جرم، عفت عمومی، اسلام، پست مدرن، مجازات