حیدر چوپانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران
علی اصغر حیات - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران
مجتبی زارع خلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه تهران

در جهانی که عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات به شدت فراگیر شده و تمام جوانب زندگی را تحت تاثیر قرار داده است، بقا سازمان ها و ادامه حیات آنها منوط به حفظ مزیت رقابتی خود در محیط متغیر حاضر است،حفظ این مزیت رقابتی نیز تنها در سایه انطباق و سازگاری سازمان ها و اعضایشان با این فناوری ها و پیشرفتهای ناشی از آنها می باشد.بنابراین تولید زیاد و کارایی بالا در یک دوره خاص،تضمین کننده حیات سازمان و به تبع حفظ مزیت رقابتی آن نخواهد بود.از سوی دیگر پیشرفت علوم و فنون در تمام زمینه ها،حرکت جوامع به سمت جامعه اطلاعاتی و همچنین گسترش فرایند جهانی شدن،یادگیری مادام العمر کارکنان و مدیران سازمان ها را اجتناب ناپذیر کرده است.بدین منظور از آنجایی که عامل اساسی و زیربنایی یادگیری های مادام العمردرسازمان ها، آموزش های مداوم در سازمان می باشد،اجرا و پیاده سازی طرح دانشگاه سازمانی که هدف آن ایجاد یکپارچگی راهبردی بین یادگیری و کار سازمانی و همچنین توانمند کردن اعضا و افزایش دانش و مهارتهای آنها می باشد،راهبردی اثربخش و تضمین کننده مزیت رقابتی سازمان ها در آینده خواهد بود. مقاله حاضر ضمن پرداختن به مفهوم دانشگاه سازمانی ، اهمیت و ضرورت کاربرد آن در سازمان های امروزی ، به بررسی مزایا و معایب این نوع آموزشها پرداخته است

دانشگاه سازمانی، آموزش، یادگیری