تاثیر اجرای پروژه پخش سیلاب بر وضعیت سیلاب و حق آبه های پایین دست (مطالعه موردی: استان یزد)

درمناطق خشک و نیمه خشک آب از یک طرف مهم ترین عامل محدود کننده توسعه پایدار بوده و از سوی دیگر سیلاب های فصلی عامل مهم تخریب و ایجاد خسارت می باشد. عدم مدیریت صحیح در بهره برداری ازمنابع آب و خاک کشور و کم توجهی به مسائل آبخیزداری باعث می شود که در کشور کم آبی همچون ایران، آب های ناشی از بارش های تبدیل به سیل های ویرانگر شود و به دنبال خود کم آبی و خشک سالی های طولانی مدلت را به وجود آورد. مهار سیلاب ها، تغذیه مصنوعی آبخوان ها و کوشش در بهینه سازی بهره وری از منابع طبیعی از مهم ترین اقداماتی است که در پخش سیلاب در مناطق خشک ونیمه خشک صورت می گیرد. در استاان یزد چندین پروژه پخش سیلاب نظیر آبخوان هرات، مهریز و .. اجرا گردیده است. در تحقیق حاضر نظرات خبرگان در سطوح اعضای هیئت علمی و کارشناسان در خصوص بررسی تاثیر اجرای پخش سیلاب بر وضعیت سیلابی و حقابه های پایین دست با تعیین 2 معیار اصلی و 23 معیار به روش سلسله مراتبی تحلیل گردید. نتایج نشان داد در خصوص وضعیت سیلاب پایین دست معیارهای خسارت سیل، بهره برداری از سیل و کمیت سیل با وزن های 0/393، 0/389 و 0/219 بیشترین تاثیرپذیری را از اجرای پروژه پخش سیلاب داشته اند. در خصوص وضعیت حقابه های پایین دست معیارهای کمیت و کیفیت حقابه ها با وزن های 0/560 و 0/330 مورد تاثیر پخش سیلاب بوده اند.

Keywords:

آبخیزداری , سیل , خسارت , کیفیت آب , یزد