وحید پورعبدالهی - گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران
علی رسولی - گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه،ایران
علی فرامرزی - گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران

کمیت و کیفیت منابع و اندوخته های طبیعی در سرزمین، نخستین و بنیادی ترین شرط استمرار حیاتی پویا و بانشاط به به شمار می رود لذا هر گونه تخریب کمی و کیفی این منابع به مفهوم فراهم کردن زمینه مرگ و نیستی بشر است. در یک حوزه آبخیز خاک، آب، گیاه، انسان، حیات وحش، آبزیان، صنعت کشاورزی، توریسم و به طور کلی تمامی عناصر طبیعی، بلایا و فعالیت های انسان در آن وجود دارد، لذا مدیریت جامعی مورد نیاز است تا ضمن کاهش تعارضات در تصمیم گیری ها وهدر رفتن سرمایه و حداکثر کردن شاخص های پایداری سلامت زندگی، از هم افزایی نیروها و هم سو کردن آن ها بیش ترین نرخ بهره برداری را داشته باشد. یکی از رویکردهای مدیریتی قابل انکا که مورد پذیرش جامعه جهانی نیز قرار گرفته است، رویکردمدیریت جامع حوزه آبخیز است که در این مدیریت عاملی که می تواند موثر باشد مهندسی ارزش است که در این پژوهش سعی بر آن بوده است تا دراین خصوص توضیحاتی ارائه گردد با توجه به اهمیت مهندسی ارزش می توان گفت که استفادهاز روش مهندسی ارزش برای کاهش هزینه ها و افزایش شاخص ارزش در مدیریت جامع حوزه آبخیز کاملا ضروری به نظر می رسد.

مهندسی ارزش، مدیریت جامع، حوزه آبخیز