تاثیر پخش سیلاب بر عملکرد گونه های مرتعی غالب در دشت گربایگان فسا

به منظور ارزیابی میزان تحقق اهداف پیش بینی شده، پایش عرصه های پخش سیلاب از جنبه های مختلف از جمله تعیین میزان زیست توده ی گیاهی، برای مشخص شدن نقش گسترش سیلاب بر عملکرد گونه های مرتعی ضروری است با این هدف، نمونه برداری از گونه های مرتعی غالب به نام های هلیانتموم، دندورا و درمنه در نوارهایی که ازطریق پخش سیلاب آبیاری می شود و مرتع بدون پخش سیلاب (شاهد)، در پاییز 1397 انجام گردید و وزن خشک نمونه ها اندازه گیری و با توجه به درصد تاج پوشش و نسبت ریشه به اندام هوایی هر گیاه، عملکرد کل گیاه محاسبه شد. داده های جمع آوری شده در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی تجزیه و حلیل آماری شده و میانگن هابا آزمون دانکن در سطح 5 درصد مقایسه شد. نتایج نشان داد که اثر پخش سیلاب، گونه ی گیاه و اثر متقابل آنها بر عملکرد کل گیاه در سطح 1 درصد معنی دار شده است. مقایسه ی میانگین اثر متقابل پخش سیلاب و گونه های گیاهی نشان داد که پخش سیلاب باعث شده عملکرد گونه ی هلیانتموم از 63 / 671 به 94 / 2013 کیلوگرم در هکتار،یعنی حدود 2 برابر افزایش یابد. در صورتی که میزان افزایش عملکرد گونه ی دندورا در اثر پخش سیلاب، معادل 43 / 40 درصد بود. گونه ی درمنه واکنش منفی اندکی نسبت به پخش سیلاب نشان داد؛ به طوری که عملکرد آن از 25 / 1005 در شرایط بدون پخش سیلاب به 99 / 780 کیلوگرم در هکتار کاهش یافت هر چند از نظر آماری، اینکاهش در سطح 5 درصد معنی دار نشد.

Keywords:

آبخوانداری , پخش سیلاب , فارس , مرتع